Θάμνος φρυγανώδης, με ύψος μέχρι 1 μέτρο, εύοσμο, πυκνό. Φύλλα ωοειδή, αντοωειδή ή ελλειπτικά, χνουδωτά, με περιφέρεια κυματοειδή. Τα άνθη του είναι μεγάλα 4-6 εκατ., έμμισχα, ρόδινου - πορφυρού χρώματος, με 5 σέπαλα.

Φυτό γνωστό από την αρχαιότητα με τα ονόματα «κίσθος ο άρρην» όπως αναφέρει ο Θεόφραστος και «κίστος» ή «κίσσαρον» ή «κίσθαρον» του Διοσκουρίδη. Φυτό πλούσιο σε μια βαλσαμώδη ρητινική αρωματική ύλη, το λάδανο που παλαιότερα το χρησιμοποιούσαν εναντίον της πανώλης.

Φρυγανώδης θάμνος, με ύψος μέχρι 30-80 εκατ., πράσινο, διάχυτο, με πολλές αστεροειδής τρίχες. Φύλλα ωοειδή ή προμήκη, χνουδωτά. Τα άνθη του είναι μεγάλα μήκους 4-5 εκατ., σε μακρύ ποδίσκο, κρεμαστά πριν ανοίξουν, λευκού χρώματος, με 5 σέπαλα, ωοειδή - καρδιοειδή, χνουδωτά.

Πιθανώς ο «κίσθος ο θήλυς» του Θεόφραστου. Φυτό που περιέχει μια αρωματική ύλη, το λάδανο που το χρησιμοποιούν στην αρωματοποιία και την σαπωνοποιία.

Φυτό πολυετές με αποξυλωμένο βλαστό, ισχυρό, σε μορφή έρπουσα ή αναρριχώμενη, μήκους μέχρι 6-9 μέτρα. Φύλλα πτερωτά, με φυλλάρια ωοειδή, λογχοειδή, οξύληκτα, καρδιοειδή στη βάση. Άνθη πολλά, λευκά με λεπτή μυρουδιά πικραμύγδαλου, σε μασχαλιαίες φόβες.

Πιθανώς η «αθραγένη» του Θεόφραστου. Τα νεαρά βλαστάρια της χρησιμοποιούνται σαν λαχανικό. Θεωρείται ότι έχει καθαρτικές ιδιότητες.

Μονοετής πόα, με βλαστό ισχυρό, ύψους 40-80 εκατ., με όρθιες διακλαδώσεις. Φύλλα πολυσχιδή σε ταινιοειδή τμήματα. Άνθη κυανά, ρόδινα σε επιμήκης, πολυανθείς ταξιανθίες βότρυ.

Πιθανώς το «δελφίνιον» του Διοσκουρίδη. Φυτό τοξικό, θεωρείται αντιασθματικό, κατά της δύσπνοιας, εντομοκτόνο και ακαριοκτόνο.

Είναι πολυετές φυτό, με βλαστό αναρριχώμενο ή έρποντα, πράσινο, λεπτό, λείο ή με λίγο χνούδι, ύψους 30-60 εκατ., με φύλλα μικρά σε σχήμα βέλους ή δόρατος και άνθη άσπρα ή ασπροκόκκινα σαν χωνάκια, ανά 1-2 στις μασχάλες των φύλλων.

Πιθανώς να πρόκειται για την «ιασιώνη» του Θεόφραστου και την «πρώτη ελξίνη» του Διοσκουρίδη.

Φυτό πολυετές, με βλαστό διακλαδιζόμενο, φύλλα βάσης τριχωτά, πτερόλοβα - λυροειδή, με τον ακραίο λοβό πλατειά ωοειδή, αραιά οδοντωτό. Τα ανώτερα είναι μικρά, βρακτιόμορφα. Κεφάλαια μικρά σε αραιούς κορύμβους. Άνθη κίτρινα, κοκκινωπά εσωτερικά.

Είναι πολυετές φυτό με βλαστό όρθιο, τριχωτό, ύψους 60-100 εκατ., με φύλλα εναλλασσόμενα, παλαμοειδή με 5-7 λοβούς, επίσης χνουδωτά και άνθη κοκκινωπά, μεγάλα.

Πιθανώς η «μαλάχη η κηπευτή» του Διοσκουρίδη. Το υπέργειο τμήμα του φυτού θεωρείται μαλακτικό, αποχρεμπτικό, καθαρτικό και διουρητικό. Χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα μετά από ερεθισμούς από τσουκνίδες όπου τοποθετώντας φύλλα μολόχας πάνω τους περνάει ο πόνος. Νεαρά φύλλα συλλέγονται και χρησιμοποιούνται σαν σαλατικό και σαν λαχανικό για χορτόπιτες.

Διετής ή πολυετής πόα, με βλαστούς απλωτούς, με όλα τα φύλλα σχεδόν ημικυκλικά, νεφροειδή, πριονωτά, με μεγάλο μίσχο. Άνθη λευκοιώδη, μικρά, σε μασχαλιαίες δέσμες.

Πολυετές φυτό, λείο ή τριχωτό, με βλαστό κούφιο, ύψους 10-40 εκατ. φύλλα σύνθετα από τρία αντωοειδή φυλλάρια. Άνθη ψυχόμορφα, κιτρινοπορφυρά, σε χαλαρές κεφαλιόμορφες ταξιανθίες.

Πιθανώς ο «λωτός ο ήμερος» του Διοσκουρίδη.

Πολυετές φυτό, πολύ χνουδωτό, εύοσμο, με βλαστό πολύκλαδο, ύψους 50-90 εκατ. φύλλα έμμισχα, λογχοειδή - προμήκη, σφηνοειδή στη βάση, οδοντωτά, με κοντό χνούδι. Άνθη κατά σπόνδυλους αραιανθείς.