Είναι διετές φυτό, πράσινο, πολύκλαδο. Φύλλα τα κατώτερα απλά ή δις πτεροσχιδή με τμήματα γραμμοειδή - λογχοειδή. Κεφάλια σε αραιή και διάχυτη φόβη, με άνθη ρόδινα ή λευκά.

Είναι μονοετές φυτό. Έχει βλαστό λείο, πολύκλαδο, όρθιο, ύψους 10-30 εκατ., φύλλα δις ή τρις φτεροσχιδή και άνθη ασπροκίτρινα σε ακραία κεφάλια.

Φυτό πολύ γνωστό στην λαϊκή φαρμακευτική. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα όπου ο Ιπποκράτης το συνιστούσε ως εμμηναγωγό και κατά της υστερίας, ενώ ο Διοσκουρίδης το θεωρούσε αντιπυρετικό, παυσίπονο και διαλυτικό. Από τα άνθη παρασκευάζεται ένα από τα καλύτερα ευστόμαχα αφεψήματα γιατί περιέχει χαμαζουλένιο που έχει αντιφλογιστικές ιδιότητες.

Είναι πολυετής πόα, με βλαστό όρθιο, πολύκλαδο, σκληρό, ύψους 30-100 εκατ., με φύλλα τα κατώτερα φτεροσχιδή, τα υπόλοιπα λογχοειδή περίβλαστα και άνθη κυανά ανά 2-3 σε ακραία κεφάλια.

Είναι φυτό γνωστό από την αρχαιότητα. Το αναφέρουν ο Θεόφραστος ως «κιχόρι» ή «κιχόριο» και ο Διοσκουρίδης ως η «ήμερος Σέρις». Ο Γαληνός το χαρακτήριζε ως φίλο του ήπατος και του στομαχιού. Τα φύλλα του που συλλέγονται πριν ανθίσει τρώγονται βρασμένα σαν σαλατικό, η δε ρίζα του όταν καβουρντιστεί είναι ένα από τα καλύτερα υποκατάστατα του καφέ. Ολόκληρο το φυτό θεωρείται αντιπυρετικό, τονωτικό, ορεκτικό, ευστόμαχο, ηπατικό, χολαγωγό, καθαρτικό και αντιδιαβητικό.

Ποώδες φυτό, με βλαστό ύψους μέχρι 1 μέτρο, πολύκλαδο, με φύλλα πτεροσχιδή ή οδοντωτά, αγκαθωτά. Τα κεφάλια είναι πολλά και μικρά, ωοειδή ή κυλινδρικά και με περιβληματικά φύλλα που καταλήγουν σε αγκάθι. Τα ανθίδια είναι σωληνοειδή ρόδινου χρωματισμού.

Ποώδες φυτό, με βλαστό ύψους 20-50 εκατοστά, πολύκλαδο, με φύλλα πτεροσχιδή, αγκαθωτά. Τα κεφάλια είναι επάκρια, με περίβλημα ωοειδές ή σφαιρικό και περιβληματικά φύλλα που καταλήγουν σε αγκάθι. Τα ανθίδια είναι σωληνοειδή ερυθρού ως ιώδους χρωματισμού.

Ποώδες φυτό, με βλαστό ύψους 50-70 εκατοστά, πολύκλαδο, με φύλλα πτερόλοβα, αγκαθωτά. Τα κεφάλια είναι επάκρια, 15-20 χιλιοστών μήκους και περιβληματικά φύλλα που καταλήγουν σε αγκάθι. Τα ανθίδια είναι σωληνοειδή ερυθρού χρωματισμού.

Είναι πολυετές φυτό, με βλαστό αναρριχώμενο ή έρποντα, πράσινο, λεπτό, λείο ή με λίγο χνούδι, ύψους 30-60 εκατ., με φύλλα μικρά σε σχήμα βέλους ή δόρατος και άνθη άσπρα ή ασπροκόκκινα σαν χωνάκια, ανά 1-2 στις μασχάλες των φύλλων.

Πιθανώς να πρόκειται για την «ιασιώνη» του Θεόφραστου και την «πρώτη ελξίνη» του Διοσκουρίδη.

Μονοετής πόα, με βλαστό ισχυρό, ύψους 40-80 εκατ., με όρθιες διακλαδώσεις. Φύλλα πολυσχιδή σε ταινιοειδή τμήματα. Άνθη κυανά, ρόδινα σε επιμήκης, πολυανθείς ταξιανθίες βότρυ.

Πιθανώς το «δελφίνιον» του Διοσκουρίδη. Φυτό τοξικό, θεωρείται αντιασθματικό, κατά της δύσπνοιας, εντομοκτόνο και ακαριοκτόνο.

Φυτό πολυετές με αποξυλωμένο βλαστό, ισχυρό, σε μορφή έρπουσα ή αναρριχώμενη, μήκους μέχρι 6-9 μέτρα. Φύλλα πτερωτά, με φυλλάρια ωοειδή, λογχοειδή, οξύληκτα, καρδιοειδή στη βάση. Άνθη πολλά, λευκά με λεπτή μυρουδιά πικραμύγδαλου, σε μασχαλιαίες φόβες.

Πιθανώς η «αθραγένη» του Θεόφραστου. Τα νεαρά βλαστάρια της χρησιμοποιούνται σαν λαχανικό. Θεωρείται ότι έχει καθαρτικές ιδιότητες.

Φυτό πολυετές, με βλαστό διακλαδιζόμενο, φύλλα βάσης τριχωτά, πτερόλοβα - λυροειδή, με τον ακραίο λοβό πλατειά ωοειδή, αραιά οδοντωτό. Τα ανώτερα είναι μικρά, βρακτιόμορφα. Κεφάλαια μικρά σε αραιούς κορύμβους. Άνθη κίτρινα, κοκκινωπά εσωτερικά.