Γεφύρια
Το μικρών διαστάσεων αυτό γεφύρι βρίσκεται κοντά στους Κήπους μέσα στην χαράδρα Βικάκι. Είναι μονότοξο, χωρίς αρκάδες και γεφυρώνει ένα μικρό ρέμα που κατεβαίνει από την περιοχή του Κουκουλίου. Ο ρόλος του γεφυριού ήταν διπλός. Διευκόλυνε την διάβαση όσων κινούνταν μεταξύ των χωριών Κήποι και Καπέσοβο. Βοηθούσε όμως και στην μεταφορά νερού στον μύλο του Λαζαρίδη που βρισκόταν 300 μέτρα χαμηλότερα αφού στην κατάντη πλευρά ενσωμάτωνε υδραύλακα που σήμερα έχει καταρρεύσει.
Για να το προσεγγίσουμε, ακολουθούμε το μονοπάτι που ξεκινάει έξω από τους Κήπους προς Καπέσοβο και, αφού περάσουμε από το γεφύρι του Κοντοδήμου, το συναντάμε μετά από 15 λεπτά εύκολης πεζοπορίας.
Συντεταγμένες: Ν 39.868730 Ε 20.790370 / 39°52'07.4"N 20°47'25.3"E
Λήψη αρχείου για χρήση συσκευής GPS: 
Το μικρό αυτό γεφύρι βρίσκεται στα ανατολικά της Δόλιανης στην περιοχή Πάτι και γεφυρώνει ένα μικρό ρέμα της περιοχής. Είναι μονότοξο, με επίπεδο κατάστρωμα χωρίς στηθαία και αρκάδες.
Βρίσκεται πάνω στο παλιό μονοπάτι που ένωνε την Δόλιανη με την Μονή Βουτσάς και το Γρεβενίτι.
Για να το προσεγγίσουμε, ακολουθούμε το σηματοδοτημένο μονοπάτι που ξεκινάει από την εκκλησία του Προφήτη Ηλία, έξω από την Δόλιανη, και φτάνουμε σ' αυτό μετά από κατηφορική πεζοπορία 20 λεπτών.
Συντεταγμένες: Ν 39.81827 Ε 20.96024 / 39°49'05.8"N 20°57'36.9"E
Λήψη αρχείου για χρήση συσκευής GPS:
Βρίσκεται στα βόρεια του Βρυσοχωρίου, ανάμεσα στο Μεγάλο γεφύρι και το γεφύρι της Σκάρβενας και σε κοντινή απόσταση από το πρώτο. Γεφυρώνει δευτερεύον ρέμα της περιοχής, λίγο πριν αυτό καταλήξει στο κεντρικό ρέμα που είναι παραπόταμος του Αώου. Οι κάτοικοι του Βρυσοχωρίου το ονομάζουν «Πούντε Νιήκα» που στα βλάχικα σημαίνει «το Μικρό Γεφύρι». Το γεφύρι βρισκόταν στον οδικό άξονα που ένωνε το Βρυσοχώρι με το Ελεύθερο και την Κόνιτσα.
Είναι μονότοξο, με διπλή σειρά τόξων και φέρει κοντούς, διακοσμητικούς αρκάδες.
Για να το προσεγγίσουμε, ακολουθούμε το μονοπάτι που ξεκινάει δίπλα από το γήπεδο μπάσκετ, στην βόρεια είσοδο του χωριού και, αφού περάσουμε το Μεγάλο γεφύρι, φτάνουμε σ' αυτό μετά από πορεία 30 λεπτών. Εναλλακτικά μπορούμε να πάμε μέχρι το ξωκλήσι του Αγίου Μηνά και από εκεί να ακολουθήσουμε το κατηφορικό μονοπάτι της ρεματιάς, που θα μας οδηγήσει σε 10 λεπτά στο γεφύρι.
Συντεταγμένες: Ν 40.007000 Ε 20.87848 / 40°00'25.2"N 20°52'42.5"E
Λήψη αρχείου για χρήση συσκευής GPS:
Βρίσκεται στα βόρεια του Βρυσοχωρίου λίγο πιο ψηλά από την περιοχή της «Σκαρβένας» και γεφυρώνει το κεντρικό ρέμα της περιοχής, παραπόταμο του Αώου. Οι κάτοικοι του Βρυσοχωρίου το ονομάζουν «Πούντε Μάρε» που στα βλάχικα σημαίνει «το Μεγάλο Γεφύρι». Το γεφύρι βρισκόταν στον οδικό άξονα που ένωνε το Βρυσοχώρι με το Ελεύθερο και την Κόνιτσα.
Είναι μονότοξο, με μια λεπτή καμάρα που την στεφανώνουν κοντοί, διακοσμητικοί αρκάδες.
Για να το προσεγγίσουμε, ακολουθούμε το μονοπάτι που ξεκινάει δίπλα από το γήπεδο μπάσκετ, στην βόρεια είσοδο του χωριού, και φτάνουμε σ' αυτό μετά από πορεία 20 λεπτών.
Συντεταγμένες: Ν 40.0055205 Ε 20.879029 / 40°00'19.9"N 20°52'44.5"E
Λήψη αρχείου για χρήση συσκευής GPS:
Βρίσκεται νότια του Τσεπέλοβου στη περιοχή «Άνθα» και γεφυρώνει το Σκαμνελιώτικο ρέμα. Ο Ι.Λαμπρίδης αναφέρει ότι το έκτισε το 1804 ο Τσεπελοβίτης Λάμπρος Χάτσιος [1]. Το γεφύρι βοηθούσε τις μετακινήσεις από το Τσεπέλοβο προς τους Κήπους και τα Γιάννενα.
Είναι μονότοξο και στο τοιχίο της βόρειας πλευράς του υπήρχε ανακουφιστικό τόξο που σφραγίστηκε. Το λιθόστρωτο οδόστρωμά του έχει στηθαίο από πυκνά τοποθετημένους αρκάδες, μόνο στο τμήμα πάνω από την καμάρα.
Έχει κηρυχτεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο (ΥΑ ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1260/30653/2-7-1982 - ΦΕΚ 628/Β/26-8-1982).
Το συναντάμε αν ακολουθήσουμε τον χωματόδρομο που ξεκινάει πίσω από το γήπεδο του Τσεπελόβου και κατηφορίζει για 2,3 χιλιόμετρα μέχρι το γεφύρι.
[1] «Περί των εν Ηπείρω Αγαθοεργημάτων» Ι. Λαμπρίδης, , τεύχ. Β΄, 1880 (σελίδα 80)
Συντεταγμένες: Ν 39.887800 Ε 20.82384 / 39°53'16.1"N 20°49'25.8"E
Βρίσκεται έξω από τους Κήπους και γεφυρώνει το Μπαγιώτικο ρέμα. Το όνομά του προέρχεται από τον γειτονικό εκκλησιαστικό μύλο που υπάρχει ανακαινισμένος μέχρι και σήμερα. Σύμφωνα με την επιγραφή που υπήρχε πάνω από το μεσόβαθρό του, κατασκευάστηκε το 1748. Εξυπηρετούσε τις μετακινήσεις προς τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις της περιοχής και όσους ήθελαν να πάνε από τους Κήπους στην Ελάτη και στη συνέχεια στα Γιάννενα.
Είναι τρίτοξο, με τα δύο μεγαλύτερα τόξα του να έχουν άνοιγμα περίπου 9 μέτρων το καθένα, ενώ η τρίτη μικρότερη ψευδοκαμάρα έχει άνοιγμα 3 μέτρα. Για στηθαία έχει κάθετους, ψηλούς αρκάδες. Έχει κηρυχτεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο (ΥΑ ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1260/30653/2-7-1982 - ΦΕΚ 628/Β/26-8-1982).
Για να το βρούμε, ακολουθούμε τον δρόμο από την πλατεία των Κήπων προς Νεγάδες για 250 μέτρα. Στρίβουμε δεξιά στον χωματόδρομο, που μας κατεβάζει μετά από 200 μέτρα στο ποτάμι, μπροστά από το γεφύρι.
Συντεταγμένες: Ν 39.8613503 Ε 20.7948648 / 39°51'40.9"N 20°47'41.5"E
Το γεφύρι αυτό βρίσκεται κάτω από την Ελάτη και γεφυρώνει το ρέμα του χωριού που τα νερά του, μέσω του Ξηροπόταμου, καταλήγουν στην χαράδρα του Βίκου. Το όνομά του προέρχεται από τον παρακείμενο νερόμυλο που ανήκε στην εκκλησία. Ο Ι.Λαμπίδης αναφέρει ότι για την κατασκευή του ο Δημήτριος Ξυνός διέθεσε 1000 γρόσια [1]. Το γεφύρι βοηθούσε τις μετακινήσεις των κατοίκων της Ελάτης προς τα χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου.
Είναι μονότοξο με κοντούς, αραιά τοποθετημένους διακοσμητικούς αρκάδες.
Για να το προσεγγίσουμε, ακολουθούμε από το χωριό το μονοπάτι προς Άγιο Μηνά (υπάρχει ενημερωτική πινακίδα στον κεντρικό δρόμο του χωριού που υποδεικνύει την κατεύθυνση) και φτάνουμε σ' αυτό μετά από 700 μέτρα κατηφορικής πορείας. Εναλλακτικά, μπορούμε να φτάσουμε στο γεφύρι από την αντίθετη πλευρά. Συγκεκριμένα, να ακολουθήσουμε το μονοπάτι που ξεκινάει στα δεξιά του δρόμου Ασπραγγέλοι–Διλόφο (1,8 χιλιόμετρα μετά την διασταύρωση για Κήπους- Μονοδένδρι) όπου το συναντάμε ύστερα από εύκολη πορεία ενός χιλιομέτρου.
[1] «Περί των εν Ηπείρω Αγαθοεργημάτων» Ι. Λαμπρίδης, , τεύχ. Β΄, 1880 (σελίδα 98)
Συντεταγμένες: Ν 39.831240 Ε 20.74821 / 39°49'52.5"N 20°44'53.6"E
Βρίσκεται ανάμεσα στο Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο και γεφυρώνει το ρέμα ή "Λάκκο" όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι που καταλήγει στον Βοϊδομάτη. Ο Ι.Λαμπρίδης [1] αναφέρει ότι κτίστηκε το 1854 με δαπάνη του Αναστάσιου Λώλη. Εξασφάλιζε την επικοινωνία των δύο οικισμών του Πάπιγκου.
Η μοναδική του καμάρα είναι θεμελιωμένη πάνω στις βράχινες πλευρές του στενού ρέματος. Στο γεφύρι έχουν γίνει μεταγενέστερες εργασίες συντήρησης και έχει προστεθεί στηθαίο με τσιμεντένιους ορθοστάτες και μεταλλικά κάγκελα.
Το συναντάμε αν ακολουθήσουμε τον δρόμο από το Μεγάλο προς το Μικρό Πάπιγκο για 1000 μέτρα και στρίψουμε δεξιά, σε παλιό καλντερίμι, για άλλα 100 μέτρα.
[1] «Ζαγοριακά» Ι. Λαμπρίδης, , 1870 (σελίδα 24)
Συντεταγμένες: Ν 39.9710499 Ε 20.72623 / 39°58'15.8"N 20°43'34.4"E
Βρίσκεται νοτιοδυτικά των Νεγάδων στην περιοχή της Μεγάλης Στερνίτσας. Γεφυρώνει το Νεγαδιώτικο ρέμα, λίγα μέτρα πριν αυτό ενωθεί με το Μπαγιώτικο ρέμα. Ονομάζεται έτσι, επειδή κατά την παράδοση στο σημείο εκείνο δίδαξε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Εξυπηρετούσε τις μετακινήσεις από Κήπους προς τα Ριζιανά.
Είναι μονότοξο με χαμηλούς αρκάδες, αραιά τοποθετημένους. Το γεφύρι έχει υποβαθμιστεί πολύ αισθητικά, αφενός εξ' αιτίας του αυτοκινητόδρομου που φτιάχτηκε σε απόσταση μόλις 3 μέτρων από την κατάντη πλευρά του, αφετέρου από τον τσιμεντένιο υδραύλακα που ακουμπάει πάνω στην ανάντη πλευρά του, δίνοντας την εντύπωση πως το γεφύρι πνίγεται ανάμεσα στις δύο σύγχρονες κατασκευές και το κάνουν να φαίνεται πολύ μικρότερο από ότι πραγματικά είναι.
Το συναντάμε σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από τους Κήπους προς Φραγγάδες, στα αριστερά του δρόμου.
Συντεταγμένες: Ν 39.84524 Ε 20.81285 / 39°50'42.9"N 20°48'46.3"E
Λήψη αρχείου για χρήση συσκευής GPS:
Βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Κήποι και Δίλοφο και γεφυρώνει το ρέμα της Ντόβρης που ξεκινάει από τις πλαγιές του Μιτσικελίου και καταλήγει στο Μπαγιώτικο ρέμα. Το γεφύρι βρίσκεται πάνω στο παλιό μονοπάτι που ένωνε τους Κήπους με το Δίκορφο. Σύμφωνα με τον Ι.Λαμπρίδη[1] το έκτισε ο Γ.Κ. Μπεζεργιάννος το 1849, μαζί με το επόμενο γεφύρι στον ίδιο δρόμο και κόστισαν και τα δύο 4000 γρόσια.
Είναι θεμελιωμένο πάνω στις βράχινες πλάκες της κοίτης του ρέματος. Είναι μονότοξο, χωρίς προστατευτικό στηθαίο.
Το συναντάμε μετά από το γεφύρι της Σιώμενας σε απόσταση περίπου 1,5 χιλιομέτρου. Εναλλακτικά, μπορούμε να το προσεγγίσουμε από την πλευρά των Κήπων. Ακολουθώντας τον δρόμο από Κήπους προς Φραγγάδες για 3 χιλιόμετρα και αφού προσπεράσουμε την διασταύρωση των Νεγάδων, αφήνουμε το αυτοκίνητο. Συνεχίζουμε με τα πόδια δεξιά, σε μονοπάτι που κινείται παράλληλα με την παλιά περίφραξη ενός κτήματος για να φτάσουμε αμέσως στο πρώτο γεφύρι της Ντόβρης. Από εδώ συνεχίζουμε ίσια και παράλληλα με το ρέμα, αρχικά σε δύσβατο χωματόδρομο για 1300 μέτρα και στην συνέχεια, σε μονοπάτι για άλλα 500 μέτρα, μέχρι το δεύτερο γεφύρι της Ντόβρης.
[1] «Περί των εν Ηπείρω Αγαθοεργημάτων» Ι. Λαμπρίδης, , τεύχ. Β΄, 1880 (σελίδα 81)
Συντεταγμένες: Ν 39.83009 Ε 20.80412 / 39°49'48.3"N 20°48'14.8"E
Λήψη αρχείου για χρήση συσκευής GPS:
Βρίσκεται κάτω από το Μεγάλο Πάπιγκο στην περιοχή "Μπουλουγούνσα" και γεφυρώνει το ρέμα "Ζαβογιάννη" που καταλήγει στον Βοϊδομάτη ποταμό. Βοηθούσε να μετακινούνται οι κάτοικοι του Πάπιγκου προς τα αγροκτήματα της περιοχής αλλά και προς την Αρίστη.
Το μικρό γεφυράκι είναι μονότοξο, με λίθινο οδόστρωμα και αρκάδες αραιά τοποθετημένους.
Το συναντάμε στο 2ο χιλιόμετρο του δρόμου Πάπιγκο – Αρίστη.
Συντεταγμένες: Ν 39.96452 Ε 20.71082 / 39°46'09.2"N 20°52'12.8"E
Λήψη αρχείου για χρήση συσκευής GPS: