Φυτό μεγάλο, χνουδωτό, με ρίζα παχιά, με βλαστό όρθιο. Τα κατώτερα φύλλα είναι μεγάλα, έμμισχα, ωοειδή ή προμήκως καρδιοειδή. Άνθη απέταλα, πράσινα ή κοκκινωπά, έμμισχα.

Φυτό λαχανευόμενο, τα φύλλα του χρησιμοποιούνται αντί για σπανάκι.

Φυτό σχεδόν ποώδες, με κλαδιά κυλινδρικά, χνουδωτά με μικρά και τριχοειδή αγκάθια. Φύλλα τρίφυλλα, με φυλλάρια οδοντωτά, το μεσαίο ρομβοειδές και τα πλάγια ωοειδή, λεπτά, πράσινα, χνουδωτά. Ανθοφόρα κλαδιά όρθια, μήκους 20-30 εκατ., με 2-8 άνθη σε μικρούς κορύμβους. Άνθη λευκά, προμήκη. Καρπός συγκάρπιο (βατόμουρο), κοκκινωπό κατά την ωρίμανση.

Θάμνος ύψους 3-4 μέτρα, με άγονα κλαδιά τοξοειδή, χνουδωτά, με ισχυρά αγκάθια. Φύλλα σύνθετα, με 3-5 πλατιά ωοειδή φυλλάρια, πράσινα. Άνθη ροδόχρωμα, σε επιμήκης, αγκαθωτές φόβες. Καρπός σε συγκάρπιο, μαύρο ή γαλανόμαυρο κατά την ωρίμανση.

Αναμφίβολα πρόκειται για τον «βάτο» ή «χαμαίβατο» του Θεόφραστου. Ο καρπός του τρώγεται ευχάριστα από τον άνθρωπο και τα ζώα. Χρησιμοποιείται επίσης και για παρασκευή γλυκού και μαρμελάδας αλλά και είδους λικέρ με τσίπουρο. Τα φύλλα του χρησιμοποιούνται σαν κατάπλασμα σε πληγές.

Θάμνος ύψους 2-3 μέτρα, με τοξωτά κλαδιά και ισχυρά αγκάθια. Φύλλα σύνθετα, με 5 ωοειδή φυλλάρια, σκούρα πράσινα, πριονωτά. Άνθη ροδόχρωμα ως λευκά, σε επιμήκης απλούς ή σύνθετους βότρυς. Ο καρπός είναι δρύπη σε συγκάρπιο, μαύρου χρώματος.

Είναι φυτό πολυετές, με βλαστό όρθιο, χνουδωτό, απλό ή διακλαδιζώμενο. Φύλλα χνουδωτά, ακέραια ή ελαφρά οδοντωτά, τα παράριζα μεγάλα, ελλειψοειδή - προμήκη, τα του βλαστού λογχοειδή - προμήκη, επιφυή, καρδιοειδή στη βάση. Άνθη κίτρινα σε κεφάλια που σχηματίζουν κόρυμβο.

Είναι πολυετής πόα, με βλαστούς όρθιους ή ανερχόμενους, ύψους 10 - 40 εκατ., τριχωτούς. Τα κατώτερα φύλλα είναι ελλειπτικά, προμήκη, έμμισχα, τα ανώτερα συνήθως πτερόλοβα, ένα ζεύγος φύλλα περιβάλλει τη βάση του στάχεως. Άνθη σε στάχυ χρώματος λευκοκίτρινο.

Φυτό με ωραίο άρωμα, που καλλιεργείται σαν καλλωπιστικό σε βραχώδεις περιοχές, το αφέψημά του χρησιμοποιείται κατά της δυσεντερίας.

Είναι διετής ή πολυετής πόα ύψους 10 - 30 εκατ., με ρίζωμα κοντό και βλαστούς αραιά χνουδωτούς, ανερχόμενους με λίγα φύλλα. Φύλλα ωοειδή ή προμήκη, έμμισχα, ακέραια ή αβαθώς οδοντοτά. Άνθη μικρά, κυανοιώδη σε ακραίο στάχυ.

Θεωρείται αιμοστατική και βοηθάει στην επούλωση των πληγών και των τραυμάτων.

Είναι πολυετές φυτό, με ανθοφόρο βλαστό, όρθιο, ύψους 15-30 εκατ., φύλλα αυγοειδή με μεγάλο μίσχο, πολλά μαζί που σχηματίζουν στη βάση του φυτού ρόδακα και άνθη μικρά, σταχτιά, σε ακραίους στάχεις. Είναι φυτό γνωστό από την αρχαιότητα. Το αναφέρουν πιθανώς σαν «αρνόγλωσσον το μείζον» ο Διοσκουρίδης, σαν «αρνόγλωσσον» ο Θεόφραστος και ο Γαληνός που το χρησιμοποιούσαν ως κολλύριο, ενώ ο Πλίνιος και άλλοι το συνιστούσαν κατά της φυματιώσεως. Χρησιμοποιούνται οι ανθοφόροι βλαστοί και κυρίως τα φύλλα του που θεωρούνται επουλωτικά, διουρητικά, υποτασικά, καθαρτικά, μαλακτικά και αιμοστατικά.

Φυτό πολυετές ύψους 10- 60 εκατ., πράσινο με βραχύ ρίζωμα. Τα φύλα είναι σχεδόν λεία, σπάνια ελαφρά τριχωτά, λογχοειδή, οξύληκτα, στενεύουν προς μακρύ μίσχο και έχουν 3 - 7 ισχυρά νεύρα. Οι ποδίσκοι των στάχεων είναι χνουδωτοί και πολύ μακρύτεροι από τα φύλλα. Ο στάχυς είναι ωοειδής ή προμήκης, 2 - 5 εκατ. μήκους με στεφάνη και ανθήρες λευκούς.

Πιθανώς ο «κύνωψ» του Θεόφραστου. Θεωρείται διουρητικό και χρησιμοποιείται από τη λαϊκή ιατρική κατά των νευρικών παθήσεων.

Ποώδες φυτό, με βλαστό ύψους 20-50 εκατοστά, πολύκλαδο, με φύλλα πτεροσχιδή, αγκαθωτά. Τα κεφάλια είναι επάκρια, με περίβλημα ωοειδές ή σφαιρικό και περιβληματικά φύλλα που καταλήγουν σε αγκάθι. Τα ανθίδια είναι σωληνοειδή ερυθρού ως ιώδους χρωματισμού.