Τo περιβάλλον
Είναι πολυετές φυτό, με βλαστούς όρθιους, ύψους 20 – 60 εκατοστά. Φύλλα αγρωστιδόμορφα, 5 – 15 εκατοστά μήκους, με 5 – 7 νευρώσεις. Άνθη ανά 2 , σπάνια περισσότερα ή μονήρη, κόκκινα, με πέταλα μεγάλα, οδοντωτά.
Είναι πολυετές φυτό, χνουδωτό, με βλαστούς όρθιους, ύψους 10 – 30 εκατοστά. Φύλλα μαλακά, επίπεδα – γραμμοειδή τα κατώτερα και των άγονων βλαστών κοντά, μυτερά. Άνθη κόκκινα σε φόβη.
Πολυετής πόα, με βλαστούς λείους, γλαυκούς, κατακείμενους, ύψους 10-20 εκατοστά, με παχύ ρίζωμα. Έχει μικρά φύλλα, αντωοειδή, παχιά, ακιδωτά. Άνθη κιτρινωπά. Όλο το φυτό περιέχει λευκό γαλακτώδη χυμό.
Αναμφίβολα ο «θήλυς ο μυρσινίτης τιθύμαλος» του Διοσκουρίδη.Ο γαλακτώδης χυμός του είναι καυστικός και δηλητηριώδης.
Φυτό ποώδες με μακρύς, λεπτούς βλαστούς που έρπουν πάνω στο έδαφος και ριζοβολούν σε κάθε γόνατο, ύψους μέχρι 30 εκατοστά, ελαφρά τριχωτό. Τα φύλλα είναι πριονωτά, τρίφυλλα που σχηματίζουν ρόδακα και ο ανθικός βλαστός έχει 3 - 10 άνθη. Αναπτύσσεται σε δασώδης περιοχές προτιμώντας εδάφη υγρά. Η αγριοφράουλα παράγει καρπούς μικρούς κόκκινους πολύ αρωματικούς οι οποίοι τρώγονται και θεωρούνται σαν φάρμακο για την αδυναμία γιατί περιέχουν βιταμίνη C, σίδηρο, ασβέστιο και φώσφορο.
Πολυετές φυτό, με βλαστό όρθιο ή απλωτό, ύψους 10 – 30 εκατοστά, τριχωτό, ξυλώδη στη βάση του. Φύλλα γραμμοειδή – λογχοειδή. Άνθη κίτρινα σε βότρυ.
Είναι μονοετής πόα γλαυκοπράσινη, όρθια ή διάχυτη, σπάνια αναρριχώμενη ή έρπουσα, με φύλλα δις ή τρις πτεροσχιδή σε στενά τμήματα, προμήκως γραμμοειδή. Άνθη πορφυρά ή ροδίζοντα σε βότρεις.
Πιθανώς ο «καπνίτης» ή «κορυδάλιον» του Διοσκουρίδη.
Πολυετές παράσιτο ύψους 10-25 εκατοστά χωρίς χλωροφύλλη, ροδόχρωμη σπάνια λευκή με υπόγειο βλαστό καλυπτόμενο από λευκά σαρκώδη καρδιοειδή λέπια. Τα άνθη είναι λευκά ή ρόδινα 1-1,5 εκατοστά, σε επάκριες σταχυόμορφες ταξιανθίες και εμφανίζονται μόνο από την μια πλευρά του κορμού. Βρίσκεται σε δασοσκεπής τοποθεσίες. Παρασιτεί συνήθως στην λεύκα, στην αγριοφουντουκιά αλλά και σε άλλα είδη των ορεινών δασών.
Μονοετής φυτό, με βλαστό γωνιώδη, λείο, ύψους 10 – 40 εκατοστά. Φύλλα με 1 ζεύγος λογχοειδών – γραμμοειδών οξέων φυλλαρίων, λογχοειδών, μεγαλύτερων του μίσχου. Άνθη κεραμόχρωμα, μικρά, 10 χιλιοστών περίπου, μονήρη, σε ποδίσκο.
Φυτό ψηλό, μέχρι 2 μέτρα, με βλαστούς ισχυρούς, αναρριχώμενους. Φύλλα με 1 ζεύγος ωοειδών ή λογχοειδών φυλλαρίων, με παράφυλλα πλατειά, λογχοειδή. Άνθη έντονα ρόδινα, 8 – 15 κατά βότρυ, αρκετά μακρύτερο από το αντίστοιχο φύλλο.
Φυτό πολυετές, ψηλό μέχρι 2 μέτρα, με βλαστούς ισχυρούς, αναρριχώμενους. Φύλλα με 1 ζεύγος ωοειδών ή προμήκων φυλλαρίων, με παράφυλλα μικρότερα του μίσχου. Άνθη μεγάλα, πλάτους 25 – 30 χιλιοστών, κόκκινου με ιώδους χρωματισμού, 1 – 4 σε ποδίσκο, μακρύτερο από το αντίστοιχο φύλλο.
Είναι φυτό πολυετές, με βλαστό από τη βάση πολύκλαδο με θαμνοειδή εμφάνιση . Φύλλα ωοειδή - καρδιοειδή, με μακρύ μίσχο, τα παράνθια με μικρότερο μίσχο. Άνθη κοκκινωπά.
Οικοσύστημα
Η πατρίδα μας, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, του κλίματος και της ιδιαίτερης μορφολογίας της, είναι μια από τις πιο πλούσιες σε χλωρίδα περιοχές της γης. Στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας LIFE (πρόγραμμα «Ερημοποίηση: Προστασία εδαφών από την διάβρωση στην Τήνο και Ζαγοροχώρια», Τμήμα Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου του ΤΕΙ Ηπείρου και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων), κατά μήκος ενός μονοπατιού λίγων χιλιομέτρων των Νεγάδων Ζαγορίου, καταγράφηκαν και αναγνωρίστηκαν πάνω από 400 είδη, εκ των οποίων τα κυριότερα παρουσιάζονται εδώ.
Στην πορεία του, το μονοπάτι διασχίζει ένα πολύμορφο τοπίο, όπου οι εικόνες εναλλάσσονται με καταπληκτική ταχύτητα και συχνότητα. Η ύπαρξη πέτρινων αναβαθμίδων, γεφυριών και στοιχείων της ανθρώπινης δραστηριότητας δείχνει ότι η περιοχή αυτή ήταν στενά συνδεδεμένη με την καθημερινή ζωή των κατοίκων.
Το διαδικτυακό αυτό βοτανολόγιο φιλοδοξεί να καλύψει τις ανάγκες του επισκέπτη της περιοχής που επιθυμεί όχι μόνο να παρατηρεί την ομορφιά της φύσης σαν απλός θεατής, αλλά να προχωρήσει σε μια ουσιαστικότερη και βαθύτερη γνωριμία με τον φυσικό κόσμο.
Για να μπορεί ο επισκέπτης να αναγνωρίσει τα υπάρχοντα είδη in situ, κάθε φυτό συνοδεύεται από φωτογραφία, βοτανική περιγραφή, καθώς και από τα στοιχεία που διαθέτουμε για τη χρήση του. Παράλληλα, σχεδιάστηκε ο χάρτης του μονοπατιού και χωρίστηκε σε ευδιάκριτες ζώνες, που σημειώνονται στην περιγραφή του κάθε φυτού.
Σε ό,τι αφορά την ταξινόμηση, η χλωρίδα χωρίστηκε ανάλογα με την εποχή άνθισης στις τέσσερις εποχές, δεδομένου ότι το άνθος αποτελεί την πλέον χαρακτηριστική διαφορά μεταξύ των ειδών. Θα πρέπει να τονιστεί ότι τίποτα στη φύση δεν είναι στατικό, συνεπώς η εποχή άνθισης μπορεί να μετατοπιστεί ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Επίσης, η παρουσία των φυτών (ιδιαίτερα των ετήσιων) μπορεί να σημειωθεί και σε ζώνη που δεν αναφέρεται στον χάρτη.
Γιώργος Καρράς, Βαγγέλης Φίλης, Βοτανικές Διαδρομές, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων, Ιωάννινα 2000