Γεννήθηκε στα Γιάννινα, αλλά κατάγεται από το Διπόταμο Ζαγορίου. Αφού αποφοίτησε από τη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία, υπηρέτησε ως δάσκαλος πρώτα στην Ελευσίνα κι έπειτα σε σχολεία του Νομού Ιωαννίνων. Υπήρξε επιμορφωτής σε προγράμματα του Περιφερειακού Κέντρου Επιμόρφωσης Ιωαννίνων και εισηγητής σε σεμινάρια με θέματα, κυ­ρίως, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Διετέλεσε τοπικός σύμβουλος του Δημοτικού Διαμερίσματος Δικόρφου του Δήμου Κεντρι­κού Ζαγορίου και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εξωραϊστικού Συλλόγου Δικόρφου, αναλαμβάνοντας την οργάνωση εκδηλώσεων για τη δια­τήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Εξέδωσε την εφημερίδα με τίτλο «Δικορφιώτικα Νέα».

Έργα του αποτελούν τα :

Δίκορφο Ζαγορίου. Ματιές μέσ' απ' το χρόνο

Το παραδοσιακό ζαγορίσιο σπίτι

Διαχρονικές περιβαλλοντικές προσεγγί­σεις μέσα από Αναγνωστικά

Ομαδικές συζητήσεις και δραστηριότητες στην τάξη

Βιβλιογραφία

Τσέτσης Χρήστος, Οι Ηπειρώτες, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, Γιάννινα, Εκδ. Τυποεκδοτική Ηπείρου ΕΠΕ, 2003, 319 - 320.

Ήταν γιος του Νικόλαου Παπαγιαννόπουλου. Σπούδασε ιχθυολογία στη Γαλλία. Ήταν διδάκτορας Φυσικών Επιστημών. Εργάστηκε στην Ιταλία σε Υδροβιολογικό Σταθμό. Υπηρέτησε στην Ελλάδα σε διάφορα σχολεία και στην Ιερατική Σχολή Πεντέλης ως Καθηγητής Φυσικής. Υπήρξε συνεργάτης της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας και του Λεξικού Ελευθερουδάκη.

Βιβλιογραφία

Χαρίτος Ιωάννης, Δημήτριος Παπαγιαννόπουλος, Το Ζαγόρι μας 66 (1983) 9

Γεννήθηκε στο Καπέσοβο Ζαγορίου, αλλά ο πατέρας του Παπαγιώργης καταγόταν από την Μπάγια Ζαγορίου. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στη γενέτειρά του κι έπειτα φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων, από όπου αποφοίτησε το 1892. Ακολούθως υπηρέτησε ως δάσκαλος σε αρκετά χωριά του Ζαγορίου, όπως το Δοβρίνοβο (Ηλιοχώρι), Καπέσοβο, Μπάγια, Μονοδέντρι, Δόλιανη. Έπειτα δίδαξε στο Συρράκο και το 1911-1912 στο Σωποτσέλι, όπου απέκτησε μεγάλη φήμη και παρέμεινε μέχρι το 1931. Το 1926 έλαβε το βαθμό του Εισηγητή.

Στην πνευματική του δραστηριότητα εντάσσονται διάφοροι πανηγυρικοί και επιμνημόσυνοι λόγοι τους οποίους εκφώνησε σε διάφορες περιπτώσεις. Επίσης, το 1891 είχε συγγράψει μια ολιγοσέλιδη ιστορία με τίτλο «Ολίγα περί Ζαγορίου και της κώμης Καπεσόβου», όπου υπάρχει μια αρκετά καλή περιγραφή του χωριού του εκείνη την εποχή. Αναφέρεται, επίσης, ότι δημοσίευσε άρθρα του στην εφημερίδα «Ζαγορισιακά Νέα» το διάστημα 1928 – 1920.

Πέρα από το διδασκαλικό του έργο ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση. Υπήρξε πρωτεργάτης στην ίδρυση του διδασκαλικού Συλλόγου Ζαγορίου. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου για αρκετό χρονικά διάστημα.

Βιβλιογραφία

Λαζαρίδης Κώστας Π., Ο δάσκαλος Κωστάκης Ηλ. Παπαγεωργίου και το Καπέσοβο - Ζαγορίου, Μικρή Ζαγοριακή Βιβλιοθήκη Αριθ. 3, Γιάννινα 1969

Γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά κατάγεται από το Τσεπέλοβο του Ζαγορίου. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα από το 1949 ως το 1955 με δασκάλους το Γιάννη Μόραλη στη ζωγραφική και το Γιάννη Κεφαλληνό στη χαρακτική. Αποφοίτησε με 4 βραβεία στην ξυλογραφία και χαλκογραφία.

Δίδαξε ως βοηθός του δασκάλου του Γιάννη Κεφαλληνού για 2 χρόνια. Συνέχισε τις σπουδές του με ιταλική υποτροφία στην Περούτζια, ειδικεύτηκε με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στη χαρακτική στο Ουρμπίνο της Ιταλίας, στην εικονογράφηση βιβλίου στο Εθνικό Ίδρυμα Τέχνης της ίδιας πόλης και στους μοντέρνους εκτυπωτές στο Ινστιτούτο Ριτσόλι του Μιλάνου. Το 1962 ίδρυσε το Grafic Olimpia και ασχολήθηκε με εκδόσεις τέχνης.

Τιμήθηκε με βραβεία στην Αλεξάνδρεια, στη Βαρκελώνη, στο Μόντε Κάρλο. Παρουσίασε τη δουλειά του σε ατομικές εκθέσεις σε πόλεις σε όλη την Ιταλία, στην Ελλάδα (τις περισσότερες στην Γκαλερί Αργώ 1977, 1983, 1989, 1993, 1995), στην Ελβετία, τις ΗΠΑ, το Βέλγιο, τη Γαλλία, σε σημαντικούς χώρους ακόμη και σε μουσεία και σε ομαδικές σε όλο τον κόσμο. Το σπίτι του στο Μιλάνο υπήρξε τόπος καλλιτεχνικών συναντήσεων μιας ομάδας Ελλήνων δημιουργών με τους Ακριθάκη, Θόδωρο, Παύλο, Τάκη, Τσόκλη, Φασιανό.

Υπήρξε φίλος του Ρίτσου που έγραψε ποίημα για τη δουλειά του. Μαζί του δημιούργησε το 1981 τις λιθογραφίες του «Ο κόσμος είναι ένας». Το 1984 φιλοτέχνησε την έκδοση «Ο κόσμος βλέπει» του Οδυσσέα Ελύτη με τη συμβολή της Γκαλερί Αργώ και με επίσημη παρουσίαση και έκθεση έργων του στο Μουσείο Μπενάκη. Το 1993 εργάστηκε στο ποιητικό κείμενο «Ανάβασις» του Γάλλου νομπελίστα Σαιν-Τζων Περς. Φιλοτέχνησε πολλά άλλα ανάλογα συλλεκτικά λευκώματα τέχνης.

Στο έργο του αναφέρονται πολλές εκδόσεις, όπως το βιβλίο «Φανταστική Τέχνη» του Πάολο Μπελίνι με ένα κεφάλαιο αφιερωμένο στους Λαμς, Μάττα και Πέτρο. Δημιουργήθηκαν συλλογές στην Ιταλία και Ελλάδα που είναι επισκέψιμες για το κοινό.

Από την ποιητική του συλλογή παρατίθεται το ποίημά του «Χρυσόφτερα της σκέψης» :

Χρυσόφτερα της σκέψης

Πού είναι τα τραγούδια με τις δροσερές χλόες

Τα γράμματα άδεια σαν την καρδιά μου

Πού είναι οι δύο άνοιξες των τραγουδιών σου

Δεν γράφεις πια, δεν μου μιλάς πια

Αφροδίτη έρωτα αλγινέ

Κι απ’ το άσπρο στήθος έπεσε το τελευταίο άστρο

γλυκύτατος ο αναστεναγμός

μακριά οι αγκαλιασμένες φωνές

άστεγες σβήνουν μέσα στην νύχτα

Θα σου δώσω το μαύρο

δώσε μου το άσπρο

και τον κίνδυνο της οπτασίας

Τώρα νιώθω το φλάουτο της ανατολής

Πώς πάσχοντας το διαρκές περνάει,

ζωγραφίζει ο ουρανός χρώμα ματωμένο

δίνει η λάμψη ό,τι γύρεψα

Δόξα κυριαρχεί σε κάθε καλοκαίρι

Βιβλιογραφία

Φερεντίνου Βικτώρια, Πέτρος (Παπαβασιλείου). Η ζωή και το έργο ενός Τσεπελοβίτη δημιουργού, Εν Τσεπελόβω, 13 (2013) 31 - 33

Χ.σ., Πέτρος Παπαβασιλείου. Ο Έλλην που έγινε γνωστός στην Ευρώπη με τη ζωγραφική, με την τέχνη του, Εν Τσεπελόβω 12 (2012) 2 - 4

Καταγόταν από το Μονοδέντρι Ζαγορίου. Ήταν λόγιος και πανεπιστημιακός. Διετέλεσε Καθηγητής της Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έγραψε κριτικά σχόλια στον Πλάτωνα, τον Δημήτριο τον Ψευδοφαληρέα κ.ά., καθώς και βίους Ελλήνων ποιητών και συγγραφέων. Αξιομνημόνευτη είναι και η μελέτη του «Η Ισοκράτειος ρητορική τέχνη από των λόγων αυτού ποριζομένη». Έγραψε, επίσης, μελέτες στην αρχαία ελληνική.

Μερικά από τα έργα του είναι τα :

Περί του καθ’ Όμηρον οικιακού βίου, Κωνσταντινούπολις 1868

Περί της παιδευτικής των Ελληνικών γραμμάτων δυνάμεως, Κωνσταντινούπολις 1869

Ανθολόγιον τεχνολογικόν, Κωνσταντινούπολις 1874

Γραμματική της Αττικής διαλέκτου, Αθήναι

Συντακτικόν της Αττικής διαλέκτου μέγα, Αθήναι

Ανθολογία τεχνολογική προς άσκησιν εν τη γραμματική, Αθήναι

Κατάλογος των της Αττικής διαλέκτου ανωμάλλων ρημάτων, Αθήναι 1889

Περί της διδασκαλίας της αρχαίας Ελληνικής, Αθήναι 1889

Ανασκευή των κατά της Γραμματικής αυτού κατηγοριών, Αθήναι 1895

Περί του νόθου των Πλάτωνος νόμων Α’, Αθήναι 1896

Γεώργιος Γαρδίκας γελοιοποιών την κρίσινβ των διδακτικών βιβλίων και κακουργών άμα εν αυτή, Αθήναι 1897

Περί του νόθου των Πλάτωνος νόμων Β’, Αθήναι 1897

Περί της Ρητορικής ως κλάδου της Φιλολογίας, Αθήναι 1898

Περί του διασαφητικού της Ελληνίδος φωνής, Αθήναι 1899

Κριτικά εις Ουσενήρου και Ραδερμαχήρου έκδοσιν του Διονυσίου του Αλικαρνασέως Α’, Αθήναι 1900

Περί του νόθου των Πλάτωνος νόμων Γ’ και επανορθωτικά εις αυτούς, Αθήναι 1901

Κριτικά εις Ουσενήρου και Ραδερμαχήρου έκδοσιν του Διονυσίου του Αλικαρνασέως Β’, Αθήναι 1902

Επανορθωτικά εις Δημήτριον τον Ψευδοφαληρέα, Αθήναι 1903

Η Ισοκράτειος Ρητορική από των λόγων αυτού ποριζομένη, Αθήναι 1904

Η του κ. Ανδρέα Σκιά φιλολογική και λογική δύναμις υπό δύο βιβλίων αυτού μηνυομένη, Αθήναι 1905

Η του κ. Ανδρέα Σκιά απολογία μάλλον της κατηγορίας αυτόν ελέγχουσα, Αθήναι 1906

Βιβλιογραφία

Ευαγγελίδης Τρύφων, Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας, Τόμος Πρώτος, Εν Αθήναις : Τύποις Α. Π. Χαλκιοπούλου, 1936, 164

Λαμπρίδης Ιωάννης, Ζαγοριακά οις προσετέθησαν και τινά περί Ηπείρου / Υπό Ιωάννου Λαμπρίδου, δαπάνη Ιω. Κασσανδρέως. Εν Αθήναις : Εκ του Τυπογραφείου της Αυγής, 1870, 47

Οικονόμου Γεώργιος Αθ., Δύο σύγχρονοι διδάσκαλοι της Ζωσιμαίας Σχολής : Εμμανουήλ Σαγκριώτης και Μιλτιάδης Πανταζής, Ηπειρωτική Εστία 8 (1959), 223-225

Παπαζήσης Δημήτριος, Βιογραφική συλλογή λογίων Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας (Ηπείρου – Θεσσαλίας – Μακεδονίας), Ηπειρωτική Εστία 27 (1978) 235

Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων περιοχής Ζαγορίου. Από το Μεθόδιο Ανθρακίτη ως σήμερα, Γιάννινα 1990, 44 – 45

Πολιτικός μηχανικός από το Μονοδένδρι Ζαγορίου. Ήταν Καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Συνέβαλε σαν σύμβουλος των Εθνικών Σιδηροδρόμων στην κατασκευή του υπογείου σιδηροδρόμου από την Πλατεία Ομονοίας μέχρι την Πλατεία Αμερικής. Συνέγραψε αρκετές μελέτες.

Βιβλιογραφία

Θεοδώρου Σάββας, Μνήμη Λογίων του Ζαγορίου του αιώνα που πέρασε, Το Ζαγόρι μας, 261 (2000) 11

Γεννήθηκε στο Μακρύνο Ζαγορίου και φοίτησε στην Μπαλαναία Σχολή με δάσκαλο τον Κοσμά Μπαλάνο. Αφού αποφοίτησε δίδαξε τα Ελληνικά μαθήματα σε διάφορα χωριά του Ζαγορίου. Έπειτα, δίδαξε στα Γρεβενά και την περίοδο 1829 – 1838 στο Φροντιστήριο των Τρικάλων. Επέστρεψε στο χωριό του με την οικογένειά του, όπου έζησε μέχρι το θάνατό του.

Βιβλιογραφία

Αραβαντινός Παναγιώτης, Βιογραφική συλλογή λογίων της Τουρκοκρατίας, Ιωάννινα: Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών, εισαγωγή-επιμέλεια Κ. Θ. Δημαράς, 1960, 162

Ευαγγελίδης Τρύφων, Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας, Τόμος Πρώτος, Εν Αθήναις : Τύποις Α. Π. Χαλκιοπούλου, 1936, 230

Μέρτζιος Γεώργιος, Λόγιοι Ζαγορίσιοι επί Τουρκοκρατίας, Το Ζαγόρι μας, 129 (1988) 164

Παπαζήσης Δημήτριος, Βιογραφική συλλογή λογίων Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας (Ηπείρου – Θεσσαλίας – Μακεδονίας), Ηπειρωτική Εστία 27 (1978) 235

Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων Περιοχής Ζαγορίου. (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα), Γιάννινα, Εκδ. Το Ζαγόρι μας, 1990, 44

Γεννήθηκε στο Δίλοφο Ζαγορίου. Εδώ τέλειωσε το Σχολαρχείο. Αφού αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Καρδίτσας-Θεσσαλίας, σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπι­στημίου Αθηνών. Διετέλεσε επιμελητής χειρουργικής κλινικής, καθώς και του Γαλλικού Νοσοκομείου της Αθήνας υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή Γερ. Φωκά. Υπηρέτησε ως μόνιμος αξιωματικός (γιατρός) του πολεμικού Ναυτικού, από το οποίο αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Αντιπλοιάρχου. Στο διάστημα 1926 - 1932 έλαβε μετεκπαίδευση στο Παρίσι. Μάλιστα, διετέλεσε κι εδώ Επιμελητής της Κλινικής (Διευθυντής του εργαστηρίου «πειραματικών ερευνών εναντίον του Καρ­κίνου») του Γάλλου Καθηγητή του Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκού Pierre Del Bet, καθώς και μέλος της «Εταιρείας Ανατομίας».

Συνέγραψε πολλές μελέτες σε σημαντικά επιστημονικά περιοδικά του Παρισιού και το «Occlusion Intestina le et appendicite» με πρόλογο του Pierre Del Bet. Το πόνημα αφορά στις βλάβες που επιφέρει η σκωληκοειδής απόφυσις. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα διετέλεσε Διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του «προσφυγικού Νοσοκομείου», της χειρουργικής κλινικής του Νοσοκομείου «Η Ελπίς» και Διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», όπου υπηρέτησε τριάντα χρόνια, μέχρι το 1970. Τέλος, έλαβε τον τίτλο του Καθηγητή του Πανεπιστημίου.

Υπήρξε Πρόεδρος και Σύμβουλος της Ριζαρείου Σχολής για 35 χρόνια, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας της Αθήνας και Βουλευ­τής του Νόμου Ιωαννίνων. Τέλος, κληροδοτώντας ένα σημαντικό ποσό για ίδρυμα σε χω­ριό του Ζαγορίου εντάχθηκε στους ευεργέτες της Ηπείρου. Το έργο του είναι σημαντικό και αποτελείται από πολυάριθμες επιστημονικές μελέτες.

Έργα του :

Η εντερική απόφραξις κατόπιν σκωληκοειδεκτομής, Αθήνα 1933.

Μετατραυματική αλλοιώσεων κατόπιν εγχειρήσεων σκωληκοειδίτιδος (στα γαλλικά).

Βιβλιογραφία

Θεοδώρου Σάββας, Μνήμη Λογίων του Ζαγορίου του αιώνα που πέρασε, Το Ζαγόρι μας, 261 (2000) 11

Κραψίτης Βασίλης, Λόγιοι της Ηπείρου (1430-1912), Τόμος Α’, Αθήνα, 1979, 333-334

Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων Περιοχής Ζαγορίου. (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα), Γιάννινα, Εκδ. Το Ζαγόρι μας, 1990, 44

Ήταν μικρότερος αδελφός του Μάνθου Οικονόμου. Διετέλεσε Γραμματέας του Ν. Τσιγαρά στο Ιάσιο και την Κωνσταντινούπολη. 
Μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία το 1817 από τον μεγαλέμπορο Ασημάκη Κροκύδα. Έπειτα ήρθε στο Κουκούλι και μύησε στην Φιλική Εταιρεία και τον αδελφό του Μάνθο. Μετά την πτώση του Αλή Πασά, διετέλεσε Γενικός Προεστός (βεκίλης) του Ζαγορίου.

Βιβλιογραφία

Λαμπρίδης Ιωάννης, Ζαγοριακά οις προσετέθησαν και τινά περί Ηπείρου / Υπό Ιωάννου Λαμπρίδου, δαπάνη Ιω. Κασσανδρέως. Εν Αθήναις : Εκ του Τυπογραφείου της Αυγής, 1870, 107 - 108

Λαμπρίδης Ιωάννης, Ηπειρωτικά Μελετήματα, Τεύχος Ένατον : Ζαγοριακά, Μέρος Β, Εν Αθήναις, Εκ του Τυπογραφείου Αναστασίου Ν. Τρίμη, 1889,

Παπαζήσης Δημήτριος, Βιογραφική συλλογή λογίων Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας (Ηπείρου – Θεσσαλίας – Μακεδονίας), Ηπειρωτική Εστία 27 (1978) 229

Γεννήθηκε στο Κρούσεβατς της Γιουγκοσλαβίας, αλλά καταγόταν από γονείς από την Αρίστη. Έλαβε την εγκύκλιο μόρφωση στο Πάπιγκο Ζαγορίου και στη Θεσσαλονίκη στο Ε’ Γυμνάσιο Αρρένων. Κατόπιν, σπούδασε στη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου και διορίστηκε βοηθός στο εργαστήριο Φαρμακευτικής Χημείας, όπου παρέμεινε για πέντε χρόνια. Το 1954 και για τέσσερα χρόνια παρακολούθησε μαθήματα στο Χημικό Τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης.

Από το 1958 έως το 1969 βρισκόταν στο Φαρμακευτικό Ινστιτούτο του Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου της Ζυρίχης κάνοντας ερευνητικές εργασίες κοντά στον Καθηγητή Buechi. Το 1961 αναγορεύτηκε Διδάκτορας των Φυσικών Επιστημών Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, όπου και διορίστηκε Επιμελητής Ερευνητής. Παρέμεινε στη θέση αυτή έως το 1969, όταν και διορίστηκε Καθηγητής στην έδρα Φαρμακοτεχνίας και Φαρμακευτικής Τεχνολογίας της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης.

Υπήρξε μέλος της International Association from Pharmaceutical Technology, Mainz Western Germany και της Deutche Gesellschaft für chemisches Apparatewesen, Frankfurt am Mainz, Bundesrepublik Deutschland.

Δημοσίευσε δεκάδες επιστημονικές και ερευνητικές εργασίες για θέματα Φαρμακοτεχνίας, ελέγχου φαρμάκων και Φαρμακευτικής Χημείας. Εστίασε στην τεχνολογική αξιοποίηση προϊόντων κατεργασίας φυτικών δρογών της ελληνικής χλωρίδας, στο ρόλο βοηθητικών φαρμακευτικών ουσιών στη μορφοποίηση των φαρμάκων και της ίδιας της μορφοποίησης στην ποιότητα και ιδιότητες της φαρμακομορφής, στη βελτίωση μεθόδων ελέγχου των φαρμακομορφών και στη βελτίωση και τυποποίηση γαληνικών σκευασμάτων.

Έχει εκδώσει τα συγγράμματα :

Συνταγοτεχνία, Συνταγογραφία, Φαρμακοτεχνικές Μορφές

Φροντιστηριακές και Εργαστηριακές Ασκήσεις Συνταγοτεχνίας

Φαρμακευτική Τεχνολογία

Εργαστηριακές Ασκήσεις Φαρμακευτικής Τεχνολογίας.

Βιβλιογραφία

Πέτσας Φ. Μ. – Σαραλής Γ. Α., Αρίστη και Δυτικό Ζαγόρι, Αθήναι 1982, 327 – 331

Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων περιοχής Ζαγορίου. Από το Μεθόδιο Ανθρακίτη ως σήμερα, Γιάννινα 1990, 43 - 44