Οι άνθρωποι
Γεννήθηκε στο Σκαμνέλι. Φοίτησε τρία χρόνια στο Γυμνάσιο Πωγωνιανής και τρία χρόνια στη Ζωσιμαία Σχολή. Φοίτησε και πήρε το πτυχίο Φυσικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ίδρυσε και λειτούργησε φροντιστήριο υποψηφίων Ανωτάτων Σχολών στην Κατερίνη, τη Θεσσαλονίκη και τα Ιωάννινα. Διατέλεσε Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φροντιστών Βορείου Ελλάδος.
Σήμερα λειτουργεί μουσείο παλαιάς φωτογραφίας με τον τίτλο «Ζαγορισίων Πολιτεία» στο Τσεπέλοβο Ιωαννίνων. Το φωτογραφικό υλικό αποτελεί ιστορική αποτύπωση του Ζαγορίσιου πολιτισμού διαχρονικά, από το 1850 μέχρι και το 1950, μέσα από παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες
Βιβλία του είναι τα ακόλουθα :
Λυμένες ασκήσεις Φυσικής (Μηχανική) (1971)
Λυμένες ασκήσεις Ηλεκτρισμού (1972)
Λυμένες ασκήσεις Μηχανικής (1974)
Μεθοδικά λυμένες ασκήσεις (Θερμοδυναμική – Νόμοι αερίων – Ταλαντώσεις) (1987)
Μεθοδικά λυμένες ασκήσεις φυσικής (Έργο – Ορμή – Πεδία – Βολές) (1987)
100 διαγωνίσματα φυσικής (1995)
Ζαγόρι – Χαλασιά μου (1996)
Ζαγορισίων Πολιτεία (φωτογραφικό λεύκωμα 1850-1950) (2000)
Εξόδου το ανάγνωσμα (2006)
Βιβλιογραφία
Φραγκούλης Πέτρος Θ., Πέτρου Φραγκούλη : «Εξόδου το ανάγνωσμα», Το Ζαγόρι μας 332 (2006), 11
Γεννήθηκε στο Σκαμνέλι Ζαγορίου. Αφού αποφοίτησε από τη Ριζάρειο Σχολή, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε σε διάφορα Γυμνάσια της χώρας και διετέλεσε Γυμνασιάρχης στην Παραμυθιά, την Πρέβεζα, στο Γυμνάσιο Θηλέων Ιωαννίνων, τη Ζωσιμαία Σχολή. Ακολούθως, υπήρξε Γενικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαιδεύσεως στα Ιωάννινα.
Στη Ζωσιμαία Σχολή πρώτος κατέγραψε με επιστημονικό τρόπο τα χιλιάδες βιβλία της βιβλιοθήκης και οργάνωσε με τη βοήθεια του Χ. Σούλη τη λειτουργία τη Πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Γυμνασιακού Παραρτήματος Τσεπελόβου και στη συνέχεια Γυμνασίου – Λυκείου στο Ζαγόρι.
Έγραψε «Το Σκαμνέλι», βιβλίο το οποίο αναφέρεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Μεγάλο μέρος του συγγραφικού του έργου, στο οποίο εντάσσονται ποιητικές συλλογές παρέμεινε ανέκδοτο. Η αγάπη του για τον τόπο του φαίνεται από όσα γράφει στο βιβλίο του :
«Ζαγόρι μου, χαρά, καημέ, πόνε μου. Όλο το είναι μου, σε γεύτηκε, σε ρούφηξε μ’ όλες τις αισθήσεις του. Σε χάρηκα με την πρωτόγνωρη χαρά του παθιασμένου ερωτιάρη, ένιωσα τον καημό σου βαθιά μες στο είναι μου. Σε πόνεσα όσο τίποτα άλλο μέσα στη ζήση μου.
Ζαγόρι μου, καημέ του είναι μου. Νοσταλγία των ξενιτεμένων παιδιών σου…Μα είσαι και πόνος. Πόνος για τα περασμένα, τ’ ανεπανάληπτα, πόνος για τα τωρινά σου. Για την εγκατάλειψη, για την ερήμωση των χωριών σου, για τη λησμονιά της ομορφιάς σου, για το χρέος στη γωνιά αυτή της διοίκησης. Κοντεύουμε να ξεχάσουμε και ημείς οι ίδιοι τις ρίζες μας».
Βιβλιογραφία
Καπρινιώτης Γεώργιος, Φραγκούλης Οδυσσέας, Το Ζαγόρι μας, 365 (2008) 15
Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων Περιοχής Ζαγορίου. (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα), Γιάννινα, Εκδ. Το Ζαγόρι μας, 1990, 69
Τσέτσης Χρήστος, Οι Ηπειρώτες, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, Γιάννινα, Εκδ. Τυποεκδοτική Ηπείρου ΕΠΕ, 2003, 469 – 470
Ήταν γιος εμπειρικού γιατρού από το Ζαγόρι. Ο πατέρας του ασκούσε το επάγελμά του στη Ραψάνη. Στη σχολή της Ραψάνης φοίτησε ο γιος του όταν δίδασκε ο Στέφανος Σταμκίδης στις αρχές του 20ου αιώνα.
Βιβλιογραφία
Αραβαντινός Παναγιώτης, Βιογραφική Συλλογή Λογίων της Τουρκοκρατίας, εισαγωγή - επιμέλεια Κ. Θ. Δημαράς, Ιωάννινα, Εκδ. Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών, 1960, 213
Μέρτζιος Γεώργιος, Λόγιοι Ζαγορίσιοι επί Τουρκοκρατίας, Το Ζαγόρι μας, 129 (1988) 164, 171
Γεννήθηκε το 1942 στο Τσεπέλοβο Ζαγορίου. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στο Τσεπέλοβο με δάσκαλο τον Ευριπίδη Γιαννακό. Tο 1955 εισήχθη με εξετάσεις στο Γυμνάσιο της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων, όπου φοίτησε για δυο χρόνια. Το 1957 με εξετάσεις έγινε δεκτός στο Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς, όπου έλαβε το Πτυχίο του το 1963 (πτυχίο ισότιμο των τότε Παιδαγωγικών Ακαδημιών). Στη συνέχεια (1963-1967) υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος αξιωματικός. Το 1967 η αγάπη του για την επιστήμη των Μαθηματικών τον οδήγησε μετά από εξετάσεις στη συνέχιση των σπουδών του στο Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Το 1972 έλαβε το Πτυχίο του και προσελήφθη από το ίδιο Τμήμα ως επιστημονικός συνεργάτης. Το 1979 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ του Τμήματος Μαθηματικών με ειδίκευση στη Στατιστική. Το 1977 νυμφεύτηκε τη Χαρά Σούνδια, φιλόλογο καθηγήτρια, με την οποία απέκτησαν δυο κόρες, τη Βικτώρια και την Αμαλία. Το 1980 ως κάτοχος διδακτορικού διπλώματος και εργαζόμενος ερευνητικά σε θέματα Στατιστικής εκλέχθηκε Επιμελητής Στατιστικής. Τις δεκαετίες που ακολούθησαν εκλέχθηκε σε όλες τις βαθμίδες του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (Λέκτορας, Επίκουρος Καθηγητής, Αναπληρωτής Καθηγητής, Καθηγητής). Αφυπηρέτησε το 2009 υπηρετώντας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων επί τριάντα επτά έτη. Το 2010 η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων του απένειμε τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή.
Κατά τη μακροχρόνια σταδιοδρομία του στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων επιτέλεσε ποικίλο έργο, διοικητικό, διδακτικό, ερευνητικό, συγγραφικό. Το σημαντικό διοικητικό του έργο περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, τη συμμετοχή του σε διάφορα όργανα του Τμήματος Μαθηματικών και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων γενικότερα : Πρόεδρος και Αναπληρωτής Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών, Διευθυντής Μεταπτυχιακών Σπουδών του ιδίου Τμήματος, Διευθυντής Τομέα Πιθανοτήτων Στατιστικής και Επιχειρησιακών Ερευνών του ίδιου Τμήματος, Μέλος της Συγκλήτου και της Επιτροπής Ερευνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Μέλος Ειδικής Επιτροπής Διαπανεπιστημιακού-Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών, Μέλος της προσωρινής διοίκησης των νεοσύστατων Τμημάτων της Σχολής Αγρινίου, μέλος εκλεκτορικών σωμάτων και εισηγητικών επιτροπών για την εκλογή μελών ΔΕΠ, τόσο στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων όσο και σε άλλα ΑΕΙ της χώρας. Ειδικότερα, ως Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών, εργάστηκε εντατικά για την οργάνωση της Γραμματείας, ανέδειξε τους προβληματισμούς του για το μέλλον του Τμήματος και επέλυσε πολυσύνθετα προβλήματα που απασχόλησαν το Τμήμα. Ως Διευθυντής Μεταπτυχιακών Σπουδών συνέβαλε στην αναμόρφωση του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών και στη σύνταξη νέου εσωτερικού κανονισμού. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής Βιβλιοθήκης του Τμήματος Μαθηματικών επί σειρά πολλών ετών, συντελώντας στην οργάνωσή της, στον εμπλουτισμό της και στην καλή της λειτουργία.
Η ακαδημαϊκή πορεία του χαρακτηρίζεται από την προσπάθειά του για τη σωστή διδασκαλία και την ορθή χρήση της στατιστικής επιστήμης στην επίλυση προβλημάτων άλλων επιστημονικών κλάδων. Πιο συγκεκριμένα, το διδακτικό έργο του είναι ευρύ και πλούσιο. Δίδαξε σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος Μαθηματικών και πολλών άλλων Τμημάτων, ειδικότερα της Ιατρικής Σχολής Ιωαννίνων επί είκοσι δύο έτη, ποικιλία μαθημάτων γύρω από τα αντικείμενα των Πιθανοτήτων και της Στατιστικής. Συνέβαλε στη διαμόρφωση της ύλης των μαθημάτων και συνέγραψε συγγράμματα που διανέμονταν και συνεχίζουν να διανέμονται στους φοιτητές. Το επιστημονικό του έργο εστιάζει σε διάφορες περιοχές της Στατιστικής, όπως στη Στατιστική Θεωρία Πληροφοριών και τη Στατιστική Συμπερασματολογία. Στις περιοχές αυτές έχει παράγει ερευνητικό έργο, το οποίο έχει δημοσιευθεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με σύστημα κριτών, είτε αυτοδύναμα είτε με άλλους ερευνητές. Έχει συγγράψει πάνω από 40 επιστημονικές εργασίες δημοσιευμένες κυρίως σε ξενόγλωσσα περιοδικά κύρους, καθώς και διδακτικά συγγράμματα τα οποία διανέμονται σε πολλά Τμήματα ΑΕΙ της χώρας (Για περισσότερες λεπτομέρειες βλέπε: http://www.math.uoi.gr, προσωπικό, ομότιμοι καθηγητές). Το ερευνητικό του έργο έχει τύχει διεθνούς αναγνώρισης, έχει ανακοινωθεί σε συνέδρια του εσωτερικού και του εξωτερικού και χρησιμοποιείται από πολλούς άλλους ερευνητές. Επιπρόσθετα, υπήρξε κριτής πολλών εργασιών σε διεθνή περιοδικά.
Ο κ. Φερεντίνος δραστηριοποιήθηκε και εκτός του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Συμμετείχε, για παράδειγμα, στα προγράμματα εξομοίωσης των δασκάλων, ενώ ήταν μέλος εξεταστικών επιτροπών του ΙΚΥ για υποτροφίες μεταπτυχιακών εσωτερικού και εξωτερικού. Επίσης, υπήρξε επιστημονικός υπεύθυνος, συνερευνητής και αξιολογητής ερευνητικών προγραμμάτων και μέλος του Ελληνικού Στατιστικού Ινστιτούτου και της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Πέρα από τις ακαδημαϊκές του δραστηριότητες έδειξε έντονο ενδιαφέρον και για τον αθλητισμό που τον έφερε υπεύθυνο του πανεπιστημιακού αθλητισμού. Συμμετείχε για πολλά έτη ενεργά στην άθληση, συνεχίζοντας έτσι την ερασιτεχνική του ενασχόληση με τον αθλητισμό και ειδικότερα με το ποδόσφαιρο που ξεκίνησε από τα μαθητικά του χρόνια στη Βελλά και συνεχίστηκε με τον Πανζαγορισιακό του οποίου υπήρξε βασικός παίκτης.
Σήμερα συνεχίζει να εργάζεται ερευνητικά και να ενδιαφέρεται για τα τεκταινόμενα στον Πανεπιστημιακό χώρο. Ενδιαφέρεται για τον τόπο του και ειδικά για το Ζαγόρι. Το σημαντικότερο συγγραφικό και ερευνητικό έργο του είναι το εξής:
Συγγράμματα
Bιομαθηματικά (με τον καθηγητή T. Παπαϊωάννου), Ιωάννινα 1998, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Στοιχεία Bιοστατιστικής (με τον καθηγητή T. Παπαϊωάννου), (Mετάφραση του βιβλίου P. Leaverton: A review of Biostatistics), Αθήνα 1983, Ιατρικές Εκδόσεις Λίτσας.
Μαθηματική Στατιστική (με τον καθηγητή T. Παπαϊωάννου), Ιωάννινα-Πειραιάς 2002, Δεύτερη Έκδοση, Εκδόσεις Σταμούλης.
Ιατρική Στατιστική και Στοιχεία Bιομαθηματικών (με τον καθηγητή T. Παπαϊωάννου), Ιωάννινα-Πειραιάς 2002, Δεύτερη Έκδοση, Εκδόσεις Σταμούλης.
Εκθετική οικογένεια κατανομών - Θεωρία Bayes (πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ιωάννινα 2005, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Επιστημονικές εργασίες
Φερεντίνος, K. (1979). Μέτρα πληροφορίας και ιδιότητες αυτών. Διδακτορική διατριβή, Φυσικομαθηματική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Ιωάννινα, 1979.
New parametric measures of information (with T. Papaioannou). Information and Control (1981), Vol. 51, No. 3, 193-208.
On Tchebycheff's type inequalities. Trabajos de Estatistica Y de Investigacion Operativa (1982), Vol. 33, 125-132.
Information in experiments and sufficiency (with T. Papaioannou). Journal of Statistical Planning and Inference (1982), 6, 309-317.
Convexity of measures of information and loss of information due to grouping of observations (with T. Papaioannou). Journal of Combinatorics, Information and System Sciences (1983), 8, 286-294.
Note on the use of Cramér - Rao inequality for finding UMVUE. Metron (1984), XLII, 127-131.
Additivity and conditional information for parametric measures of information. Metron (1986), XLIV-N. 1-4, 69-82.
Discrete approximations to the Cziszar, Rényi and Fisher measures of information (with K. Zografos and T. Papaioannou). The Canadian Journal of Statistics (1986), 14 (4), 355-366.
Shortest confidence intervals and UMVU estimators for families of distributions involving truncation parameters. Metrika (1987), 34, 341-359.
On shortest confidence intervals and their relation with UMVU estimators. Statistical Papers (1988), 29, 59-75.
Limiting properties of measures of information (with K. Zografos and T. Papaioannou). Annals of the Institute of Statistical Mathematics (1989), 41 (3), 451-460.
Order preserving property of measures of information (with K. Zografos and T. Papaioannou). Communications in Statistics, Theory and Methods (1989), 18, 2647-2656.
On shortest confidence intervals for families of distributions involving truncation parameters. The American Statistician (1990), 44 (2), 167-168.
Shortest confidence interval estimation for families of distributions involving two truncation parameters (with S. Kourouklis). Metrika (1990), 37, 353-363.
Minimum variance unbiased estimation in doubly Type II censored samples from families of distributions involving two truncation parameters. Communications in Statistics, Theory and Methods (1990) 19 (3), 847-856.
Φ-divergence statistics: sampling properties and multinomial goodness of fit and divergence tests (with K. Zografos and T. Papaioannou). Communications in Statistics, Theory and Methods (1990), 19 (5), 1785-1802.
An Information theoretic argument for the validity of the exponential model (with K. Zografos). Metrika (1994), 41, 102-119.
Discretization of (h,φ)-divergences (with T. Papaioannou, L. Menendez and M. Salicru). Information Sciences (1994), 77, 351-358.
Discretization problems on generalized entropies and R-divergences (with K. Zografos, L. Pardo and D. Morales). Kybernetika (1994), 30 (4), 445-460.
Information and random censoring (with Ch. Tsairidis and T. Papaioannou). Information Sciences (1996), 92, 159-174.
Fisher's information matrix and φ-divergence for finite and optimal partitions of the sample space (with Ch. Tsairidis and K. Zografos). Communications in Statistics, Theory and Methods (1997), 26 (9), 2271-2289.
Information in quantal response data and random censoring (with Ch. Tsairidis, K. Zografos and T. Papaioannou). Annals of the Institute of Statistical Mathematics (2001), 53 (3), 528-542.
On the Role of Semielastisity in Statistics (with D. Hatzinikolaou). The American Statistician (2004), 58 (2), 150-151.
On Two Forms of Fishers Measure of Information (with T. Papaioannou). Communications in Statistics, Theory and Methods (2005), 34, 1461-1470.
More on Shortest and Equal Tails Confidence Intervals (with K. Karakostas). Communications in Statistics, Theory and Methods (2006), 35, 821-829.
Some information theoretic ideas useful in statistical inference (with Ch. Tsairidis and T. Papaioannou). Methodology and Computing in Applied Probability (2007), 9, 307-323.
Βιβλιογραφία
Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων Περιοχής Ζαγορίου. (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα), Γιάννινα, Εκδ. Το Ζαγόρι μας, 1990, 69
Γεννήθηκε στο «Λιασκοβέτς» (Λεπτοκαρυά) Ζαγορίου. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο Σχολαρχείο του χωριού του. Το 1923 δούλεψε για πρώτη φορά στην εφημερίδα «Ήπειρος». Το 1925 έγινε μέλος στο Σύλλογο της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Πειραιώ Διώχθηκε αρκετές φορές για τις κομμουνιστικές του πεποιθήσει Το 1943 δημιούργησε τη «Τυπογραφική Ομάδα» του 5ου Σώματος Στρατού.
Έργα του, όπως τα καταγράφει ο ίδιος, είναι τα :
Γράφοντας κι μαθαίνοντας
Το πρώτο βιβλίο του βουνίσιου μας Χωριάτη (1927-28, στο Τσιρίγο)
Για το Δουλεφτάρικο πια Ζαγόρι (το ίδιο)
Το βαθύτερο νόημα από 2-3 τραγούδια μας (1931)
Όλα ολοένα αλάζουν (1935)
Να Της το πουν (1935)
Οι Ζαγορισιοπούλες μας - Αβριανές μας Μανάδες (1936)
Χαμπηλοφώρτονε κι Ψηλοτραγούδα
Να πας να φας ξένο ψωμί να γίνεις άνθρωπος
Κρατητήρια Κρατικά - Ξενοδοχεία «εκπολιτιστικά!» (1936)
Στον Πλάτανο Αποκάτω (1936)
Ο Ζαγορίσιος μας Πολιτισμός (1937)
Δούλεψε με κακορίζκε να μη γίνω σαν κι σένα (1937)
Τα Γίδια μας κι τα Ρουμάνια μας (1939)
Τα 2 τίποτες (1941)
Λάχανα - Αάπατα, Σιουρλίνια κι Τσουκνί-δια(1942)
Πώς μέπιακαν οι Κλέφτες 30/10/1942
Η Λιαλιά μας (σαν Αλφαβητάριο για τα παιδιά του Χωριού μου (1942)
Οι δυο δρόμοι
Μια Δόξα του ΕΑΜ (1943)
Νοικοκυραίοι στον Τόπο μας
Βόλια κι Λόϊα
Το τι λέει για τον έρωτα ο Επιστημονικός Σοσιαλισμός (1944)
Ορμήνιες κι Μαθήματα
Τέσσερα Ηπειρώτικα γιομίσματα στο Πρόγραμμα της Λαϊκής Δημοκρατίας
1814-1944 (Βηλαράς - ΠΕΕΑ)
Αφτό που λεν «Κτηνοτροφικό»
Για το βιβλίο του Ορφέα «Η Ήπειρος κτλ.» (κριτική)
Το δυο βολές καμένο Χωριό μας 1912 -1943
Η Άσπρη κι η Πράσινη Όψι απ' τα Βουνά μας (1945)
Ένα τετάρτι αιώνα (σημειώσεις κτλ. 1919-1945)
Πρόεδρος του Χωριού 10 μήνες, 1944-45
Κι (τελεφταίο): Με το ΚΚΕ.
Λίγα απ' το Βηλαρά μας
Τι πρωτοπρέπει να κάνωμε
Πώς αξαίνουν τα καψοΗπειρωτάκια
Τα Παραμύθια μας
Τα Τραγούδια μας
Οι παροιμίες μας
Πώς λέμε: «τόνα κι τάλο».
Τα Κονίσματα (απ' τα Καλούδια μας) (Τα παραπάνω τάβγαλα από σκοπού, σένα βιβλίο με τόνομα: Τα Καλούδια μας)
Φασίστες λυσιαγμένοι στο Ζαγόρι.
Η Εργοστασιακή Επιθεώρηση της Ηπείρου (1929) (Απ' το Καραούλι μας, Τι και τι, Για τους τίμιους Βορειοηπειρώτες, Η συγκοινωνία μας, κλπ)
Στον Εξασέλιδο Ριζοσπάστη για 'ν Ήπειρο (1934)
Τα Ξενητεμένα Πουλιά (1, 2 κι 3 φύλλα) (1935) (Στους Ξενητεμένους Ηπειρώτες, Πατρίδες κι «Πατρίδες», Απ' το Καραούλι μας, «Ότι δουλιά νάναι», κι... καμιά! Το Σχολείο μας, και τ.ά.)
Ο Παημός μας στην Πατρίδα («Ηπειρ. Μέλλον» 18.1.1936)
Μανταλωμένα Παλάτια («Ηπ. Βήμα» 23.1.1936)
Η Α. Ηπειρωτική Μεγαλειότης η Μπομπότα μας («Ηπ. Βήμα» 10.4.1936)
Το Ξύπνημα της Ηπείρου (Το Φύλαγμα του Βιου μας και της Τιμής μας, κ.ά.)
Η Μοσχόπολι («Εργατική Ελλάδα» 7.12.1940)
Τα Αντιφασιστικά Κορφοβούνια της Ηπείρου (15.12.1940)
Τι μολογάν τα Λαβωμένα μας Παληκάρια (στην «Εφημερίδα των Εργατών»)
Το Παράπονο του Ελασίτη (σε «Ένα φύλλο για τους φίλους» στα Λέφτερα, ακόμα-ετότες, Γιάνινά μας 23.2.1945)
Βιβλιογραφία
Δαλκαβούκης Βασίλης Κ., Το έργο και η προσωπικότητα του Βασίλη Φανίτσιου, Το Ζαγόρι μας 296 (2002) 8-9
Θεοδώρου Σάββας, Μνήμη Λογίων του Ζαγορίου του αιώνα που πέρασε, Το Ζαγόρι μας, 262 (2000) 10
Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων Περιοχής Ζαγορίου. (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα), Γιάννινα, Εκδ. Το Ζαγόρι μας, 1990, 68 - 69
Τσέτσης Χρήστος, Οι Ηπειρώτες, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, Γιάννινα, Εκδ. Τυποεκδοτική Ηπείρου ΕΠΕ, 2003, 451 - 464
Γεννήθηκε και ζει στα Γιάννενα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στο Τμήμα Κλασικής Φιλολογίας. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας του Π. Ι. με τίτλο Εκκλησιαστικά και κοσμικά λιθόγλυπτα από την Ήπειρο (τέλη 18ου - τέλη 20ού αι.) - Συμβολή στη μορφολογική παρουσίαση - ερμηνευτική προσέγγιση της Ηπειρώτικης λιθογλυπτικής τέχνης. Το παράδειγμα του Ζαγοριού, την οποία και υποστήριξε το 2004.
Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός σε σχολεία της Β/θμιας Εκπ/σης. Κατά τα ακαδημαϊκά έτη: 1993-94, 1994-95 και 1995-96 υπηρέτησε με απόσπαση στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας) και κατά τα σχολ. έτη: 2001-02 και 2002-03 ήταν υπεύθυνη του γραφείου Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού Μετσόβου. Κατά το χρονικό διάστημα 2007-2012 εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στο Πειραματικό Γυμνάσιο Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων.
Συμμετείχε ως εισηγήτρια θεμάτων Λαογραφίας και Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού σε επιστημονικά σεμινάρια, ημερίδες και σχολικά προγράμματα. Από το 1999 έως το 2004 ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του μηνιαίου περιοδικού Το Ζαγόρι μας, εκδ. της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Ζαγορίου (ν. Ιωαννίνων). Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Θεσσαλικών Ερευνών και μέλος της επιστημονικής επιτροπής που επιμελείται την έκδοση του περιοδικού Αρχείο Θεσσαλικών Μελετών. Είναι μέλος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και της Εταιρείας Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου. Εκλέχτηκε κοινοτική σύμβουλος κατά τα έτη 1994-1998 στο χωριό Βρυσοχώρι (Ζαγοριού). Αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο και κείμενά της, πεζά ή ποιητικά, είναι δημοσιευμένα στα περιοδικά Ηπειρωτικό Ημερολόγιο και Ηπειρωτικά Γράμματα.
Έχει γράψει τα ακόλουθα βιβλία και δημοσιεύματα:
Εκκλησιαστικά και κοσμικά λιθόγλυπτα στην Ήπειρο (τέλη 18ου-τέλη 20ού αιώνα). Συμβολή στη μορφολογική παρουσίαση ερμηνευτική προσέγγιση της Ηπειρώτικης λιθογλυπτικής τέχνης. Το παράδειγμα του Ζαγοριού. Ιωάννινα 2004, σσ. 260 και παράρτημα 320 εικόνων (Διδακτορική διατριβή).
Το Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας Βρυσοχωρίου. Ιστορία Τέχνη, Εκδ. της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων Δήμου Τύμφης, Ιωάννινα 2002.
Ηπειρωτικά Λιθόγλυπτα, Τέχνη και Κοινωνία, Ανιχνεύοντας στο Ζαγόρι, εκδ. Εφύρα Α.Ε., Ιωάννινα 2006.
Επιβιώσεις επαγγελμάτων σχετικών με τη λαϊκή τέχνη (επιμέλεια), Ζίτσα 1998.
Τεχνική και τέχνη του ξύλου στην περιοχή του Μετσόβου (κείμενα-επιμέλεια), Μέτσοβο 2003
Μάστοροι της πέτρας στην περιοχή του Μετσόβου (κείμενα-επιμέλεια), Μέτσοβο 2003.
Η κοινωνική διάσταση της (δια)τροφής στην παραδοσιακή κοινότητα Πάπιγκο Ζαγοριού (19ος-20ός αι.) Γιάννενα 2007.
Ηπειρωτικά λαϊκά λιθόγλυπτα. Σημασιολογική προσέγγιση, περ. Εικαστική Παιδεία (τεύχ. 18 /2002, σελ. 176-180).
Ετερόκλητες παραστάσεις στο χώρο της εκκλησίας. Η περίπτωση της κυρά Βασιλικής στον Άγιο Νικόλαο Βασιλικής Καλαμπάκας, περ. Τρικαλινά, Φ.Ι.Λ.Ο.Σ. Τρικάλων (τεύχ. 22/2002, σελ. 87-96).
Χειρόγραφες μαρτυρίες για την ανέγερση και ανακατασκευή του ναού του Αγίου Χαραλάμπους στο Βρυσοχώρι (Λεσινίτσα) ΖΑΓΟΡΙΟΥ, Ηπειρωτικό Ημερολόγιο, Ε.Η.Μ. (τεύχ. 2002-03, σελ. 337-382).
Η εκκοσμίκευση στη νεότερη εκκλησιαστική τέχνη της λιθογλυπτικής στο θεσσαλικό χώρο, περ. Αρχείο Θεσσαλικών Μελετών. Εταιρεία Θεσσαλικών Μελετών (τόμ. 15ος-2006, σελ. 161-176).
Χρηστικότητα, αισθητική και συμβολισμής στην τέχνη της παραδοσιακής κοινότητας το παράδειγμα της Ηπειρωτικής Λιθογλυπτικής, περ. Ηπειρωτικό Ημερολόγιο, Ε.Η.Μ., Ιωάννινα 2006, (σελ. 231-250).
Το ομαδικόν του λαϊκού πολιτισμού, (με το παράδειγμα της Ηπειρωτικής λιθογλυπτικής τέχνης, Ηπειρωτικό Ημερολόγιο, Ε.Η.Μ., (Ιωάννινα 2008, σελ. 267-300).
Η συμβολική λειτουργία της λαϊκής λιθογλυπτικής στην οργάνωση του χώρου της κατοικίας, Αλεξανδρινός Αμητός, Αφιέρωμα στη μνήμη του Ι. Μ. Χατζηφώτη, τόμ. Α΄ (επιμ. Μ. Βαρβούνης, Μ. Σέργης), Αθήνα 2008, (σελ. 571-580).
Η εμπειρία του κυκλικού γραμμικού χρόνου στη λαϊκή τέχνη. Μια συμβολική σημειωτική προσέγγιση, Ηπειρωτικά Γράμματα, Εταιρεία Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου, (τεύχ. 14, Ιωάννινα 2009, σελ. 423-459).
Οι παραδοσιακοί πελεκάνοι ως εργάτες της πέτρας και φορείς αξιών, Ηπειρωτικά Γράμματα, Εταιρεία Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου, (τεύχ. 15, Ιωάννινα 2010, σελ. 101-116).
Πρότυπο και παραλλαγές στα λαϊκά μοτίβα, Ηπειρωτικό Ημερολόγιο, Ε.Η.Μ., (Ιωάννινα 2011, σελ. 131-150).
Η λαογραφική έρευνα μέσα από τη θεωρία και την πράξη του Δημητρίου Λουκάτου, Ελληνική λαογραφία - ιστορικά, θεωρητικά, μεθοδολογικά, θεματικές (Δ/νση: Μ.Γ Βαρβούνης, Μ.Γ. Σέργης), Ηρόδοτος, Αθήνα 2012, Α΄ τόμος, (σελ. 219-234).
Η διδασκαλία της λαογραφίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μια πρόταση με ενδεικτικά σχέδια εργασίας (projects), Ελληνική λαογραφία - ιστορικά, θεωρητικά, μεθοδολογικά, θεματικές (Δ/νση: Μ.Γ. Βαρβούνης, Μ.Γ. Σέργης) Ηρόδοτος, Αθήνα 2011, Β΄ τόμος, (σελ. 725-779).
Λιθανάγλυφα εκκλησιαστικά περιθυρώματα Τρικάλων - Ιωαννίνων. Ένας κοινός καλλιτεχνικός και συμβολικός τόπος, Πρακτικά Συμποσίου Τρικαλινών Σπουδών, Φ.Ι.Λ.Ο.Σ. Τρικάλων (Τρίκαλα 2013, σελ.301-312).
Τα πέτρινα γεφύρια ως συμβολικός τόπος, Ηπειρωτικό Ημερολόγιο, Ε.Η.Μ., (Ιωάννινα 2013, σελ. 393-406).
Χατσκάρ (khatchkars ) σταυρόπετρες της Αρμενίας -μια ερμηνευτική προσέγγιση του ρόλου τους. Στο συλλογικό τόμο, Από το Αραράτ στον Όλυμπο- Θέματα Αρμενικής Λαογραφίας ( Επιμ. Μ. Γ. Σέργης, Ελ. Κ. Χαρατσίδης- Γαρυφ. Γ. Θεοδωρίδου), Ινστιτούτο Αρχαιολογίας και Εθνογραφίας της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Δημοκρατίας της Αρμενίας, (Θεσσαλονίκη 2015, σελ. 279-312).
Γεννήθηκε στο Κουκούλι Ζαγορίου το 1957. Τελείωσε το Γυμνάσιο στη Βόνιτσα Αιτωλοακαρνανίας και την Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος ανθυπολοχαγός και το 1983 διορίστηκε δάσκαλος στο νομό Ημαθίας, όπου και υπηρέτησε μέχρι το 1996. Μετεκπαιδεύτηκε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης στην Αθήνα (ΜΔΔΕ) τη διετία 1992-1994 και στη Σχολή Επιμόρφωσης Λειτουργών Δημοτικής Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης (ΣΕΛΔΕ) το 1989. Είναι πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (εξομοίωση πτυχίου). Το 1996 επιλέχτηκε και μετατέθηκε στα Πειραματικά Δημοτικά Σχολεία Ιωαννίνων, όπου υπηρέτησε ως δάσκαλος μέχρι το 2004. Από το 2004 μέχρι το 2007 υπηρέτησε στο Εργαστηριακό Κέντρο Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ) Ιωαννίνων ως υπεύθυνος για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Από το 2007 μέχρι το 2011 υπηρέτησε ως Διευθυντής στο Β΄ Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων. Από το 2011 μέχρι σήμερα υπηρετεί ως Διευθυντής στο Β΄ Πρότυπο Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων.
Υπήρξε επιμορφωτής στην εισαγωγική επιμόρφωση νεοδιόριστων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών του Κέντρου Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών (ΠΕΚ) Ιωαννίνων, Επιμορφωτής στα προγράμματα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για τα νέα διδακτικά βιβλία στους νομούς Ιωαννίνων Πρέβεζας και Θεσπρωτίας το 2006 και 2007 καθώς και εισηγητής στους παραπάνω νομούς, σε σεμινάρια επιμόρφωσης για το μάθημα της Φυσικής στο Δημοτικό Σχολείο και τα Πειράματα με απλά υλικά και μέσα λόγω της εξειδικευσής του στο ΕΚΦΕ Ιωαννίνων. Για τα πειράματα με απλά υλικά και μέσα βραβεύτηκε από την Ελληνογερμανική Αγωγή και την Ένωση Ελλήνων Φυσικών. Ακόμα υπήρξε εισηγητής σε επιμορφωτικές και παιδαγωγικές συναντήσεις όπως: Εισηγητής παιδαγωγικής συνάντησης για τη διδασκαλία της γραμματικής στο Δημοτικό Σχολείο με θέμα: «Η διδασκαλία της γραμματικής στο Δημοτικό Σχολείο. Η ανάδυση ενός χώρου συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων» 28 Μαρτίου 2001, Εισηγητής, σε συνάντηση εργασίας με θέμα «Το νερό πηγή ζωής, τρόποι προστασίας του», θεματικού δικτύου στο Σουφλί Έβρου 24 έως 26 Οκτωβρίου 2003, Εισηγητής επιμορφωτικής συνάντησης στο ΕΚΦΕ Ιωαννίνων με θέμα: «Προσέγγιση των νέων βιβλίων των φυσικών επιστημών»22 Φεβρουαρίου 2002, Εισηγητής επιμορφωτικής συνάντησης του κέντρου περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Ιωαννίνων με θέμα: «Η Ιστορία του χωριού Τσεπέλοβο Ζαγορίου» Μάρτιος 2002, Εισηγητής στο 2ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο της Περιφερειακής Διεύθυνσης Ηπείρου με θέμα: «Η εργαστηριακή διδασκαλία και η αξία του πειράματος στο μάθημα των Φυσικών Επιστημών. Πειραματικές δραστηριότητες στις Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεις του Δημοτικού Σχολείου» 21 Οκτωβρίου 2007.
Υπήρξε Κοινοτικός Σύμβουλος της Κοινότητας Κουκουλίου Ιωαννίνων, Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Τύμφης Ζαγορίου, Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων 4ου Λυκείου Ιωαννίνων, μέλος του Δ.Σ του συλλόγου Κουκουλιωτών Ευγένιος Πλακίδας καθώς και Γραμματέας του συλλόγου Ηπειρωτών νομού Ημαθίας. Σήμερα είναι μέλος του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ζαγορίου.
Έχει κάνει τις ακόλουθες δημοσιεύσεις :
Η Καταγωγή των Σαρακατσαναίων Μύθος και Πραγματικότητα, Ιωάννινα 2010.
«Η εργαστηριακή διδασκαλία και η αξία του πειράματος στο μάθημα των Φυσικών Επιστημών». Περιοδικό Φυσικός κόσμος, Ιούλιος - Δεκέμβριος 2008, τεύχος 32-33
«Ζητείται ελεύθερος χρόνος», άρθρο εφημερίδα καθημερινή. ./2008_283828
«Από την παράδοση της οικογένειας στην ιστορία της καταγωγής». Περιοδικό Σαρακατσάνικα χαιρετήματα, τεύχη 50 - 51
Γεννήθηκε στα Άνω Ραβένια Ιωαννίνων. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πήρε το πτυχίο του από το Τμήμα Φιλολογίας το 1950. Το 1956 διορίστηκε βοηθός στην έδρα της Μεσαιωνικής Ελληνικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., όπου εκτός των άλλων καθηκόντων του ασχολήθηκε κυρίως με την οργάνωση της αποδελτίωσης γλωσσικού υλικού κειμένων της μεσαιωνικής ελληνικής δημώδους γραμματείας για τη σύνταξη του Λεξικού της μεσαιωνικής ελληνικής δημώδους γραμματείας (1100-1669) του Καθηγητή Ε. Κριαρά. Τη διετία 1964 - 1966 βρέθηκε στο Παρίσι. Παρακολούθησε τα μαθήματα και τα φροντιστήρια του Καθηγητή P. Lemerle. Επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και το 1967 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Το 1969 εκλέχθηκε Έκτακτος Καθηγητής της Μεσαιωνικής Ελληνικής Φιλολογίας και το 1972 Τακτικός Καθηγητής στην ίδια έδρα. Το πανεπιστημιακό έτος 1979 - 80 διετέλεσε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Υπήρξε ακόμη μέλος διαφόρων επιτροπών του Α.Π.Θ. Τέλος, υπήρξε ως τη συνταξιοδότησή του μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του ΑΠΘ. Συνταξιοδοτήθηκε το 1996 με τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας.
Είναι μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών καί της Ελληνικής Παλαιογραφικής Εταιρείας. Είναι ακόμη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Μελετών Ιονίου και Αδριατικού Χώρου, του οποίου παλαιότερα διετέλεσε και Πρόεδρος. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα στράφηκαν αρχικά προς τη δημώδη μεσαιωνική ελληνική γραμματεία, σύντομα, όμως, αντικείμενο των ερευνών του έγινε η λόγια μεσαιωνική ελληνική γραμματεία και κυρίως η σπουδή και η κριτική έκδοση των κειμένων της.
Άρθρα :
Παρατηρήσεις στους πρώτους στίχους της «Διηγήσεως παιδιοφράστου των τετραπόδων ζώων », Ελληνικά 17 (1962) 318-324.
Το πρόβλημα του συνεχιστή της χρονογραφίας του Ιωάννου Σκυλίτση, Ελληνικά 18 ( 1964 ) 79-88.
Aus dem leben des michael attaleiates (seine heimatstadt, sein geburts- und todesjahr ), BZ 58 (1965 ) 3-10.
Das geschichtswerk des michael attaleiates, Βυζαντινά 2 ( 1970 ) 251-268.
Το χειρόγραφο αρ. 31 της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης, Ελληνικά 24 ( 1971 ) 321 (323)-336.
Άγνωστα έργα ιταλοβυζαντινού ποιητή του 12ου αιώνα, Ελληνικά 26 (1973 ) 46-66.
Η χειρόγραφη παράδοση του χρονογραφικού έργου του Ιωήλ, Βυζαντινά 8 (1976) 449-461.
Χριστόφορου Ζωναρά, i. Λόγος παραινετικός εις τον υιόν αυτού Κύρον Δημήτριον ii. Επιστολές, ΕΕΦΣΠΘ 20 (1981) 385-407.
Κάποια προβλήματα της «διατάξεως» του Μιχαήλ Ατταλειάτη, Αφιέρωμα στον Εμμ. Κριαρά, 29-36, ΚΒΕ, Θεσσαλονίκη 1988.
Ανώνυμος λόγος για τον Γρηγόριο Παλαμά(;), Μνήμη Λίνου Πολίτη, ΕΕΦΣΠΘ, 109-115.
Τιμαρίων. Μια νέα ανάγνωση, ΕΕΦΣΠΘ, Τιμητικός τόμος στη μνήμη Σταμάτη Καρατζά, Θεσσαλονίκη 1990.
Ο Ιωάννης Άγγελος Δούκας και η οικογένειά του, Βυζαντινά 17 (1994) 275-288.
Παίδες του Μυροβλύτου, Μνήμη Ελένης Τσαντσάνογλου, ΑΠΘ, Τμήμα Φιλολογίας, Τομέας ΜΝΕΣ, 35-39, Θεσσαλονίκη 1998.
Το λεγόμενο «ηθικό ποίημα» του Κωνσταντίνου Μανασσή, Ελληνικά 53 (2003) 7-18
Δημοσιεύματα με συνεργασία
Ευδόξου Θ. Τσολάκη - Βασιλικής Κουφοπούλου, Ιωάννου Καμινιάτου, Εις την άλωσιν της Θεσσαλονίκης, Πίνακας Λέξεων, ΚΒΕ, Βυζαντινά Κείμενα και Μελέται 24, Θεσσαλονίκη 1992
Βιβλία
Μιχαήλ Γλυκά, Στίχοι ους έγραψε καθ΄ όν κατεσχέθη καιρόν, κριτ. έκδ. Θεσσαλονίκη 1959
Michaelis Attaliatae Historia, recensuit Eudoxos Th. Tsolakis (CFHB L), Athenis MMXI
Το πρόβλημα του συνεχιστή της Χρονογραφίας του Ιωάννου Σκυλίτση. Ο Γεώργιος Λαπίθης και η ησυχαστική έριδα, Θεσσαλονίκη 1964
Συμβολή στη μελέτη του ποιητικού έργου του Κων/νου Μανασσή και κριτική έκδοση του μυθιστορήματός του «Τα κατ’ Αρίστανδρον και Καλλιθέαν», Θεσσαλονίκη 1967
Η συνέχεια της Χρονογραφίας του Ιωάννου Σκυλίτση, Θεσσαλονίκη 1968
Σύμμεικτα, Θεσσαλονίκη
Άγνωστα έργα Ιταλοβυζαντινού ποιητή του 12ου αι., Θεσσαλονίκη 1973
Μεταφράσεις
Ιωάννου Καμινιάτου, Εις την άλωσιν της Θεσσαλονίκης (Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια), Έκδ. Κανάκη, Κείμενα βυζαντινής ιστοριογραφίας 10, Αθήνα 2000.
Ιωάννου Σκυλίτζη, Σύνοψις ιστοριών, Τ. Α', (μετάφραση, σχόλια), Έκδ. Κανάκη, Κείμενα βυζαντινής ιστοριογραφίας 17, Αθήνα 2011
Βιβλιογραφία
Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων Περιοχής Ζαγορίου. (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα), Γιάννινα, Εκδ. Το Ζαγόρι μας, 1990, 68
Γεννήθηκε κι έζησε στο Βρυσοχώρι μέχρι τα 13 χρόνια του. Μετά μετακόμισε στην Κόνιτσα όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο το 1957. Σπούδασε κατόπιν στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων από το 1957 έως το 1959.
Το 1963 διορίστηκε Δάσκαλος στην Α΄ Εκπ/κή Περιφέρεια Ημαθίας, όπου υπηρέτησε σε διάφορα Δημοτικά Σχολεία μέχρι το 1975. Από το 1975 μέχρι το 1982 πήρε απόσπαση σε ελληνικά σχολεία της Δυτικής Γερμανίας (3 χρόνια σε σχολεία μητρικής γλώσσας και 4 χρόνια σε δίγλωσσες τάξεις). Κατά το χρόνο της απόσπασής του στη Δυτική Γερμανία παρακολούθησε αρχικά το Τμήμα διετούς Μετεκπαίδευσης για Έλληνες Δασκάλους στην Ανώτατη Παιδαγωγική Σχολή ESSLINGEN και στη συνέχεια σπούδασε Παιδαγωγικά (Σχολική Παιδαγωγική και Κοινωνιολογία) για 4 χρόνια στην ίδια Σχολή. Πραγματοποίησε ανώτερες σπουδές και απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα των Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Συμπεριφοράς του EBERHARD KARLS Πανεπιστημίου Tubingen (Τυβίγγης) Δυτικής Γερμανίας (1993).
Μετά την επιστροφή του από τη Δυτική Γερμανία αποσπάστηκε στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων, όπου υπηρέτησε από το 1983 μέχρι το 1988 ως Καθηγητής του κλάδου των Παιδαγωγικών μαθημάτων. Από το 1988 μέχρι το 1992 υπηρέτησε με απόσπαση στη ΣΕΛΔΕ Ιωαννίνων, ενώ παράλληλα δίδασκε παιδαγωγικά μαθήματα και στο Τμήμα Βρεφονηπιοκόμων Ιωαννίνων (Παράρτημα ΤΕΙ Μεσολογγίου). Με τη λειτουργία των ΠΕΚ., που άρχισε το Ακαδημαϊκό έτος 1992-1993, δίδαξε στα δύο Τμήματα Επιμορφούμενων Εκπ/κών Α/θμιας Εκπ/σης τη Μεθοδολογία του γλωσσικού μαθήματος. Από 1993 υπηρέτησε ως Σχολικός Σύμβουλος στην 3η Περιφέρεια Π.Ε. Νομού Ιωαννίνων με έδρα τα Ιωάννινα.
Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης σε διάφορα προγράμματα, ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνο - Γερμανικής Ένωσης Παιδαγωγών, Επιστημονικός Συνεργάτης του παιδαγωγικού περιοδικού «Παιδαγωγικός Λόγος», ιδρυτικό μέλος, Ταμίας, Γενικός Γραμματέας και Πρόεδρος αντίστοιχα του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών «Ο Αριστοτέλης» στο ομόσπονδο γερμανικό κράτος της Βάδης Βυρτεμβέργης, 1977-1981, Γενικός Γραμματέας και Πρόεδρος του Συλλόγου «Πτυχιούχων Παιδαγωγών Γενικής Εκπαίδευσης», που υπηρετούσαν με απόσπαση στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες και στις Σχολές Νηπιαγωγών, 1984-1988, Πρόεδρος της Κοινότητας Καμποχωρίου Ημαθίας, 1974, Μέλος και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου «Γονέων και Κηδεμόνων» 5ου Λυκείου Ιωαννίνων, 1987-1989, Υπεύθυνος Σύνταξης και Ύλης της εφημερίδας «Τα Νέα του Βρυσοχωρίου». Μάλιστα, στην εφημερίδα αυτή υπήρξε υπεύθυνος ύλης και αρχισυντάκτης για 17 χρόνια εργαζόμενος αφιλοκερδώς με πολλές θυσίες και κόπους.
Έγραψε τα ακόλουθα βιβλία :
DAS SYSTEM DER STAATLICHEN VORSCHULERZIEHUNG IN GRIECHENLAND MIT BESONDERER BERUCKSICHTIGUNG DER AKADEMISCHEN AUSBILDUNG DER ERZIEHER. (Το σύστημα της δημόσιας προσχολικής αγωγής στην Ελλάδα με ιδιαίτερη αναφορά στην ακαδημαϊκή εκπαίδευση των νηπιαγωγών). Διδακτορική διατριβή, Tubingen 1993
ZUR SITUATION DER VORSCHULERZIEHUNG DER GRIECHISCHEN KINDER IN DER BRD. (Έρευνα των συνθηκών της προσχολικής αγωγής στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας). Διπλωματική εργασία, Esslingen 1978
Μεθοδολογία γλωσσικού μαθήματος στο δημοτικό σχολείο, 1994.
Διδακτική μεθοδολογία – γενική, 1986
Διδακτική μεθοδολογία – ειδική, 1987
Ανθρώπινες σχέσεις, Ιωάννινα 1995
Παιδαγωγικά ΙΙΙ, Ιωάννινα 1996
Βιβλιογραφία
Πουποβίνης Ευθύμιος, Επικήδειος, Τα Νέα του Βρυσοχωρίου 70 (2010) 1-2,
Τσιομίδης Αδαμάντιος Αν., Βιογραφικό Σημείωμα Αδαμάντιου Αν. Τσιομίδη, Τα Νέα του Βρυσοχωρίου 70 (2010) 5
Γεννήθηκε στα Ιωάννινα στις 8 Απριλίου το 1968 με καταγωγή από το Δίκορφο Ζαγορίου. Σπούδασε Φαρμακευτική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καθώς και Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1998. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (2005).
Το 2009 εξελέγη Λέκτορας Λαογραφίας στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 2005 διδάσκει Λαογραφία και Ζωγραφική στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Επίσης, έχει διδάξει Σχέδιο και Λαϊκή Τέχνη (2006-2010) στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
Στο ενεργητικό του έχει τρεις ατομικές εκθέσεις Ζωγραφικής, στο Eκθεσιακό Kέντρο του Pιζαρείου Iδρύματος στο Mονοδένδρι Iωαννίνων (Aύγουστος-Σεπτέμβριος 2002), στην Aίθουσα Tέχνης «Aμυμώνη» Iωάννινα, (Iανουάριος-Φεβρουάριος 2003) και στην Aίθουσα Tέχνης «Καπλανών 5» στην Αθήνα (9 Φεβρουαρίου-27 Φεβρουαρίου 2010).
Το 2011 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το βιβλίο του Η ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου (τέλη 18ου - αρχές 20ου αιώνα), ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση, εκδόσεις Ριζάρειον Ίδρυμα, Αθήνα 2009.
Έχει γράψει τα ακόλουθα έργα :
Βιβλία
Η ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου (τέλη 18ου-αρχές 20ού αιώνα), ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση, εκδόσεις Ριζάρειον Ίδρυμα, Αθήνα 2009.
Τιμωρία, η σκοτεινή όψη της σεξουαλικότητας. Ερωτικές σκηνές και οι σιωπηλές αφηγήσεις τους στις παραστάσεις της Κόλασης, 13ος-19ος αιώνας, Αθήνα 2012.
Άρθρα
«Tα περάσματα του όρους Mιτσικέλι. Hμιονικοί δρόμοι, μονοπάτια», Hπειρωτικά Xρονικά 32 (1997), 345-352.
«Τα χάνια των Ιωαννίνων (δεύτερο μισό 19ου - πρώτο μισό 20ού αι.) Πολεοδομική προσέγγιση», Hπειρωτικό Hμερολόγιο (1996-97), 265-282.
«Σημειώσεις για τους δημόσιους τόπους θανατικών εκτελέσεων στα Γιάννινα των χρόνων του Aλή Πασά», Hπειρωτικά Xρονικά 33 (1998-99), 97-102.
«Zιαφέτια στο Zαγόρι», Hπειρωτικά Xρονικά 33 (1998-99), 301-329.
«Tο γενικό αρχηγείο του Aλή Πασά στη Λίπα στον πόλεμο κατά του Σουλίου το καλοκαίρι του 1800», Hπειρωτικά Xρονικά 34 (2000), 239-249.
«Προσθήκες στην Hπειρωτική Bιβλιογραφία», Hπειρωτικά Xρονικά 34 (2000), 329-343.
«Eκμετάλλευση χιονιού σε ορεινές κοινότητες του Nομού Iωαννίνων», Hπειρωτικά Xρονικά 35 (2001), 197-219.
«Hπειρωτικές παραδόσεις θυσίας ελαφιού», Hπειρωτικά Xρονικά 36 (2002), 137-149.
«Eπιγραφές Xιονιαδιτών ζωγράφων σε σπίτια του Zαγορίου», Eκ Xιονιάδων 7 (Άνοιξη 2004), 10-15.
«Σχόλια σε μια χάρτινη εικόνα του Βόρτολι», Μνήμων 27 (2005), 245-250.
«Η ντάπια ή η τάφρος του Βοημούνδου. Πραγματική και συμβολική οχύρωση της πόλης των Ιωαννίνων (19ος-20ός αιώνας)», Δωδώνη ΛΣΤ΄-ΛΖ΄ (2007-2008) 255-293.
«Οι οπτικές αφηγήσεις των αδερφών Μανάκια», Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση Β/θμιας Εκπ/σης Ν. Ιωαννίνων, 7ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων, Με το φακό των αδελφών Μανάκια, Ιωάννινα 2010, 30-35.
«Χρήσεις του ασκιού στην αποθήκευση και μεταφορά τροφίμων στην παραδοσιακή κοινωνία», Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Μελίτης, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας, Φύση / Όρια / Υλικά, Εικαστική διερεύνηση των υλικών της φύσης, Φλώρινα 2011, 31-37.
«Παραστάσεις Ελλήνων φιλοσόφων σε ναούς της Ηπείρου (νέα ευρήματα)», Ηπειρωτικό Ημερολόγιο 30 (2011), σ. 297-316.
Βιβλιογραφία
Τσέτσης Χρήστος, Οι Ηπειρώτες, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, Γιάννινα, Εκδ. Τυποεκδοτική Ηπείρου ΕΠΕ, 2003, 450
Γεννήθηκε στη Λεπτοκαρυά Ζαγορίου. Φοίτησε τα πρώτα χρόνια στο δημοτικό του χωριού του κι έπειτα στα Ιωάννινα. Τελείωσε το Γυμνάσιο στην Πωγωνιανή με άριστα. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πήρε το πτυχίο του σε ηλικία 24 ετών. Υπηρέτησε ως Ανθυπίατρος στο στρατό και σήμερα είναι έφεδρος Ταγματάρχης. Μετά το αγροτικό ιατρείο ειδικεύτηκε στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρας στη Θεραπευτική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Απέκτησε δύο ειδικότητες : του Ειδικού Παθολόγου και του Καρδιολόγου. Το 1974 εκπόνησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών διδακτορική διατριβή με θέμα «Αιμοδυναμικαί μεταβολαί της κυκλοφορίας του ήπατος επί ηπατικής κιρρώσεως δια ραδιοισοτοπικής μεθόδου τη χρήσει της γ – CAMERA». Από το 1975 ασκεί ιδιωτική ιατρική στα Ιωάννινα. Έχει συνεχή συμμετοχή σε όλα τα ιατρικά συμβούλια σε Ελλάδα και αλλοδαπή.
Βιβλιογραφία
Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων Περιοχής Ζαγορίου. (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα), Γιάννινα, Εκδ. Το Ζαγόρι μας, 1990, 67