ΜΑΚΡΗΣ ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ (1934 - )

Γεν­νήθηκε κοντά στο Θεσπρωτικό Πρεβέζης στις 15 Δεκεμ­βρίου 1934, όμως έζησε από πέντε ετών στο Κουκούλι Ζαγορίου, όπου τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή και στο Γυ­μνάσιο Ηγουμενίτσας. Το 1961 πήρε το πτυχίο του δασκάλου από τη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία και κατόπιν μετεκπαιδεύτηκε για δυο χρόνια (1971-73) στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δη­μοτικής Εκπαιδεύσεως. Το 1974 με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.) έκαμε μεταπτυχιακές σπουδές στον κλάδο της Κοινωνικής Παιδαγωγικής στο Πανεπι­στήμιο του Duisburg. Το 1978-79 έλαβε μέ­ρος σε σεμινάρια του Ινστιτούτου ALFA του Πανεπιστημίου του NEUSS σε θέματα Διδα­κτικής για αλλοδαπούς μαθητές και δίδαξε σε ελληνόγλωσσα τμήματα γερμανικών σχολείων. Εργάστηκε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ως δάσκαλος, Διευθυντής και Σχολικός Σύμβουλος.

Έδωσε διαλέξεις και έλαβε μέρος σε συνέδρια και ημερίδες ως εισηγητής θε­μάτων Παιδαγωγικής και Λαογραφίας. Διετέλεσε Πρόεδρος της Αδελφότητας Σαρακατσαναίων Ηπείρου (1983-89). Υπήρξε ο ιδρυτής του λαογραφικού πε­ριοδικού «ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΟΙ», που εκδίδεται στα Ιωάννινα από το 1984. Δημιούργησε την πρώτη Σαρακατσάνικη Στάνη (1985) στο Γυφτόκαμπο σε έκταση 16 στρεμμάτων που παραχώρησε το Υπουργείο Γεωργίας. Πρωτοστάτησε στην ανέγερση του αν­δριάντα του Κατσαντώνη, που στήθηκε στα Ιωάννινα (8-11-87), εξουσιοδοτημένος από την Ομοσπονδία και ως Πρόεδρος της Καλ­λιτεχνικής Επιτροπής.

Υπήρξε μέλος της πενταμελούς επιστη­μονικής επιτροπής και εισηγη­τής στο πρώτο συνέδριο Σαρακατσαναίων Ελλάδος και διασποράς (Αθήνα 1996), ενώ το 1999 επιλέχτηκε από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Σαρακατσαναίων με απόφαση της γενικής συνέλευσης, ως μέλος της πενταμελούς Διεύθυνσης Σαρακατσάνικων Μελετών. Ακόμη είναι μέλος της Διεθνούς Οργάνωσης Λαϊκής Τέχνης (ΔΟΛΤ), της Ηπειρωτι­κής Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών και Γραμματέας της Σ.Ε. του Πνευματικού Κέντρου Κ. Λαζαρίδης του Ριζαρείου Ιδρύματος.

Πλούσιο είναι και το συγγραφικό του έρ­γο. Το έργο του «Ζωή και Παράδοση των Σαρακατσαναίων» βραβεύτηκε από την Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία και από το Λαογραφικό Μουσείο Σαρακατσαναίων Σερρών. Παράλληλα, έχει δημοσιεύσει άρθρα, μελέτες ποικίλου περιεχομένου και διηγήματα.

Μεταξύ των βιβλίων του είναι τα :

Γραμματική της απλής καθαρεύουσας, Αθήνα 1973.

100 Σχολικά Τραγούδια (Συλλογή), Αθή­να 1973.

Τα Χριστιανόπουλα (Προσευχές - Απολυτίκια - Θ. Λειτουργία), Αθήνα 1974.

Η Εκπαίδευση των Ελληνόπουλων στη Γερμανία, Βούππερταλ 1982.

Ζωή και Παράδοση των Σαρακατσαναίων, Ιωάννινα 1990.

Γραμματική της Νεοελληνικής γλώσσας, Εκδ. Κορφή, Αθήνα 1993.

Ωδική Ανθολογία, Εκδ. Κορφή, Αθήνα 1994.

Τα Ζαγοροχώρια, Ιστορική αναδρομή, Τουριστική περιήγηση, Ιωάννινα 1996.

Λαογραφικό Μουσείο Αγάπιου Τόλη, Ιω­άννινα 1998.

Ο δραπέτης, μυθιστόρημα, Ιωάννινα 1999

Τραγούδια Σαρακατσάνικα, Ιωάννινα 2000

Βιβλιογραφία

Μακρής Ευρυπίδης Π., Κουκούλι Ζαγορίου. Ένα παλιό αρχοντοχώρι οχτώ αιώνων, Ιωάννινα, 2005, 237 - 238

Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων Περιοχής Ζαγορίου. (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα), Γιάννινα, Εκδ. Το Ζαγόρι μας, 1990, 34

Τσέτσης Χρήστος, Οι Ηπειρώτες, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, Γιάννινα, Εκδ. Τυποεκδοτική Ηπείρου ΕΠΕ, 2003, 229 - 230.