ΚΕΣΙΣΗ ΜΑΡΙΑ (1916 - 2004)

Γεννήθηκε στο Σιδηρόκαστρο, αλλά καταγόταν από τη Λάϊστα Ζαγορίου. Τέλειωσε με άριστα το Γυμνάσιο στο Σιδηρόκαστρο και στη συνέχεια τη Νομική Αθηνών. Εργάστηκε για 35 χρόνια ως υπάλληλος του ΙΚΑ Αθηνών. Έγραψε το πρώτο της ποίημα σε ηλικία 6 ετών. Ήταν μέλος του Λογοτεχνικού Συλλόγου Αθηνών και βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για τη μετάφραση του έργου του φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα. Δημοσίευσε πολλά ποιήματά της σε εφημερίδες και περιοδικά όπως «Το Ζαγόρι μας» και τα «Λαϊστινά Νέα».

Έχει γράψει τα ακόλουθα έργα :

Απλή ζωή, Αθήνα 1951

Καλημέρα άνθρωποι, Αθήνα 1956

Ζάλογγο, Αθήνα 1970

Λυγμός περηφάνιας, Αθήνα 1976

Λυτρωμός, Αθήνα 1977

Επτά ποιητικά έργα του Λόρδου Μπάυρον (μετάφραση), Αθήνα

Τσάιλντ Χάρολντ (μετάφραση), Αθήνα

Ντον Ζουάν του Λόρδου Βύρωνα (μετάφραση), Αθήνα 1981

Νειάτα χρυσά, Αθήνα 1979

Νιόπαντρη στην κατοχή διηγιέται, Αθήνα 1983

Δέκα ποιήματα, Αθήνα 1986

Ντον Ζουαν του Λόρδου Βύρωνα, άσματα 5-8 (μετάφραση), Αθήνα 1985

Ο Άγγλος ποιητής Τζώρτζ Γκόρντον έκτος Λόρδον Μπάυρον, Σέρρες 1987

Ποιήματα και πεζά 1951 – ’88, Σέρρες 1989

Μπάυρον. Επιλογές από επιστολές, ημερολόγια και ποιήματα, (μετάφραση), Εκδ. Οδός Πανός, 1993

Παραθέτουμε το ποίημά της «Φωνές της Νύχτας» από την ποιητική συλλογή «Νιόπαντρη στην Κατοχή, διηγιέται» καθώς και το «Ηπειρώτικα  βουνά» που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Το Ζαγόρι μας» τον Απρίλιο του 1985.

 

Φωνές της Νύχτας

Το σκοτάδι πέφτει.

Και στης σκλάβας πόλης

βγαίνουν το παζάρι

νύχτιες ηδονές.

Βαυβαροί στρατιώτες ειν’ οι αγοραστάδες

Κι οι Ελληνίδες, Θε μου,

κάνουν προσφορές.

Τα σκελετωμένα τριγυρνούν κορμιά τους

μπρος στο λάγνο μάτι κάθε αγοραστή.

Βιαστικά οι εμπόροι

την πραμάτια ψάχνουν

και της άθλιας σάρκας ρίχνουν την τιμή.

Κάποιος απ’ την πείνα

πέρα, αργοπεθαίνει.

Τον θωρεί κι ως νιώθει τι την καρτερά

σαν αλαφιασμένη συμφωνάει το κόστος

και μ’ ελπίδα σώστρα στο χαμό τραβά.

Τρίγυρα οι πρησμένοι πένθιμα βογγούνε.

Το φεγγάρι υφαίνει σάβανα χλομά.

Κάτι αυτός γι’ αγάπες και φιλιά της λέει

μα τον σέρνει εκείνη…βιάζεται…πεινά.

Πάρα πέρα κι άλλα

τραγικά ζευγάρια

στου κορμιού τα ράκη

το σωμό θωρούν.

Και στα «μπαρ» οι φταίχτες Βαυαροί και ντόπιοι

τη φριχτή ενοχή τους στο κρασί σφαλνούν.

Ηπειρώτικα βουνά

Χέρια γενήτε ω μάτια κι απλωθήτε

για ν’ αγκαλιάστε ό,τι θωρώ.

Σκύψε βαθιά ψυχή μου και προσκύνα

μέσα στον αναπάντεχο ναό.

Πόλεις, χωριά και σπίτια και χαρές σας

τίποτα πια. Πρωτάνοιχτα φτερά

μ’ έφεραν στις αβάσταχτες κορφές σας

ω ξακουστά ηπειρώτικα βουνά.

Τώρα θωρώ γιατί η συγνώμη πάντα

ήταν των αθανάτων αρετή.

Τέτοια αρχοντιά σαν κλείνει η κατοικιά σου

δίνεις και δίνεις κι έχεις πιο πολύ.

Πεύκα κι οξιές κι ελάτια χιονισμένα

κι όλα δικά μου – ξάγναντα κορφές.

Μάτια γενήτε αισθήσεις όσες είστε,

χέρια γενήτε, ω μάτια, κι αγκαλιές.

Βιβλιογραφία

Κεσίση Μαρία, Ηπειρώτικα βουνά, Το Ζαγόρι μας 85 (1985) 3

Κάσου – Λάλιου, Ρόιδω, Μαρία Κεσίση, Λαϊστινά Νέα 31 (2004) 28

Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων Περιοχής Ζαγορίου. (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα), Γιάννινα, Εκδ. Το Ζαγόρι μας, 1990, 26