ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΑΡΣΕΝΗΣ (1900 - 1927)

Γεννήθηκε στους Κήπους (Μπάγια) και πέθανε σε ηλικία μόλις 27 ετών. Έγραψε μια μικρή συλλογή διηγημάτων κι εντυπώσεων με τίτλο «Ματωμένες σελίδες», η οποία τυπώθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 1921. Διακρίνεται από ένα λόγο απλοϊκό, ο οποίος κρύβει μια γνήσια συγκίνηση.

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το κείμενό του :

«Πέντε χρόνια έλειπα∙ σωστούς πέντε χρόνους είχα να πατήσω το χώμα της γης που με γένησε. Άραξε το καράβι περνώντας ολόγυρα από το Άκτιο στην Πρέβεζα. Πρωί ήτανε∙ το ρωλόγι της Πρέβεζας χτυπούσε ενιά πρωί. Σαν πάτησα την Πρέβεζα ένοιωσα μια χαρά μεγάλη∙ ήμουνα σκελετός. Μ’ αναρωτικιά άδεια από την Ανατολή ερχόμουνα. Η καζάντια μου, ένα σημάδι, πιο πλούσιο και από τα φλωριά των πλουσιωτέρων.

Καλοκαίρι, τι ώμορφη η Πρεβεζιαική εξοχή! Εκεί στον Ελαιώνα, στη Νικόπολι. Μούδινε καινούρια ζωή ο ζέφυρος της ρεματιάς του Λούρου. Είναι κάτι βραδυές εξαίσιες, με το ασημωτό φεγγάρι.

…Με τ’ αυτοκίνητο τώρα πάμε στα Γιάννινα. Πίσω του αφίνει σύννεφα ολόκληρα σκόνης. Τα παλιοκαιρίτικα αμάξια με τα 6 και τα 8 άλογα, χάθηκαν στης νεωτεριστικής μεθόδου τις εξελίξεις.

Τα βουνά του Ζαλόγγου∙ μεγαλόπρεπα πανύψηλα. Το «οτομπομπίλ» τρέχει σαν γεράκι. Σαν κινηματογραφική ταινία προβάλουν τόσες ρεματιές, τόσα λαγκάδια, τόσα βουνά, γεμάτα δόξες. Ο αέρας μας χτυπά κατάμουτρα δίπλα στο σωφέρ. Και χάνοντας γοργόφτερα τόσα όμορφα τοπεία η Νικόπολις, το Κάστρο, του Ζαλόγγου αι πλαγιές, ο Λούρος, της Φιλιπιάδος τα τσαντήρια.

Η Φιλιπιάδα. Σαν βομβαρδισμένο μακεδονίτικο χωριό. Μικρά μαγαζιά πολυποίκιλα. Πανδοχεία αχανή, και που και που πρόβαλαν όμορφα αρχοντικά σπήτια. Ένα ρεστωράν που στάθηκε τ’ αυτοκίνητο στα μεσημεριανά λιοπύρια να δειπνήσωμε, επιγράφονταν «Ρεστωράν τα Ηλύσια»!

Βιβλιογραφία

Σταυρίδης Αρσένης, Εντυπώσεις, Το Ζαγόρι μας, 53 (1982) 3