ΚΑΡΑΠΕΤΣΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ (1952 - )

Ο Στέφανος Καραπέτσης γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου το 1952 και κατάγεται από το Ζαγόρι της Ηπείρου. Το 1956 ήρθε στην Αθήνα όπου μεγάλωσε και ζει. Σπούδασε Φυσική στην Αμερική και Ανάλυση Συστημάτων στην Ελλάδα. Από το 1977 ασχολείται με την Πληροφορική, στον κλάδο όπου μέχρι σήμερα εργάζεται ως στέλεχος επιχείρησης. Τα δημοσιεύματά του, άρθρα και μελέτες, αφορούν στον κλάδο του, και ιδιαίτερα σε ζητήματα ασφάλειας της Πληροφορικής, έναν τομέα για τον οποίο είναι διαπιστευμένος εμπειρογνώμονας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Από το 2011 είναι Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κήπων «H Μπάγια».

Το 2004 εξέδωσε το βιβλίο «Ο πρώτος μαραθώνιος», όπου περιγράφει την αγωνιώδη και κοπιαστική προσπάθεια του δρομέα να φτάσει στο τέρμα εκπληρώνοντας την ιερή αποστολή του. Το βιβλίο περιγράφει τη μάχη του Μαραθώνα και τις συνθήκες διεξαγωγής της. Η περιγραφή γίνεται μέσα από τις αναμνήσεις, τις σκέψεις και τους στοχασμούς του ημεροδρόμου Φειδιππίδη στη διάρκεια της διαδρομής που διέτρεξε από τον Μαραθώνα στην Αθήνα, για ν' αναγγείλει το νέο της νίκης των Ελλήνων επί των Περσών.

Παρατίθεται ένα σύντομο απόσπασμα από το βιβλίο:

«Μόλις πέρασε το Δίπυλο έφτασε στην αγορά. Δεν χρειαζόταν πολύ για να καταλάβει ότι ο στρατός είχε φύγει. Η αγορά σχεδόν άδεια. Οι άντρες ελάχιστοι. Οι περισσότεροι, ελεύθεροι και δούλοι, είχαν φύγει. Έμεναν οι πιο γέροι που συζητούσαν όρθιοι ανταλλάσσοντας πληροφορίες, διαφωνώντας για το τι έπρεπε να γίνει· όπως πάντα οι γέροι τσακώνονται για τα κοινά, μόνο που αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν αληθινά και ο εχθρός βρισκόταν προ των πυλών.

Έμεναν τα παιδιά, οι γυναίκες και μερικοί που δεν μπορούσαν να πολεμήσουν. Κάποιοι ηλικιωμένοι τον είδαν και τον γνώρισαν.

«Λοιπόν τι έγινε; Θα έρθουν οι Σπαρτιάτες;» Ο Φειδιππίδης δεν είχε λόγο να τους πει όλη την αλήθεια. «Ναι», απάντησε, «θα βοηθήσουν την Αθήνα». Οι γέροι αναθάρρησαν. «Είδατε που σας το έλεγα εγώ;», πετάχτηκε κάποιος, «και μου λέγατε ότι δεν τους νοιάζει;».

Όμως ο Φειδιππίδης δεν είχε χάσει καιρό, έπρεπε να ειδοποιήσει τον Μιλτιάδη. «Που είναι ο στρατηγός;» ρώτησε. «Στον Μαραθώνα», του απάντησαν.

Παρά την κούρασή του, έτρεξε μέχρι το σπίτι του. Η μάνα του τον αγκάλιασε. Της είπε με δυο λόγια τι ακριβώς είχε γίνει. Πλύθηκε, έφαγε λίγο, ήπιε μπόλικο νερό και μια γουλιά κρασί. Ζήτησε από τη μάνα του να ετοιμάσει τα όπλα του, αλλά αυτή τον ενημέρωσε ότι τα είχε πάρει ο Φρίξος, μαζί με τα κάρα και τους δούλους. Αυτό ανακούφισε τον ταλαιπωρημένο ημεροδρόμο, καθώς θα κάλυπτε τη διαδρομή μέχρι το Μαραθώνα χωρίς να χρειάζεται να κουβαλάει τα βαριά του όπλα».

Βιβλιογραφία

Θεοδώρου Σάββας, «Ο πρώτος μαραθώνιος» του Στέφανου Καραπέτση, Το Ζαγόρι μας 312 (2004) 9

Καραπέτσης Στέφανος, Ο πρώτος μαραθώνιος, Έκδ. Ν. Τζαφέρη, 2004