ΖΙΝΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (1829 - 1899)

Καταγόταν από το Μονοδένδρι Ζαγορίου. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αναγορεύτηκε διδάκτωρ Ιατρικής, Χειρουργικής και μαιευτικής το 1854. Έλαβε μετεκπαίδευση στο Παρίσι για τέσσερα χρόνια και ειδικεύτηκε στην Παιδιατρική.

Επέστρεψε στην Αθήνα το 1858 και διορίστηκε Διευθυντής του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών. Παρέμεινε στη θέση αυτή έως το 1879. Ακολούθως έγινε Έκτακτος και στη συνέχεια Τακτικός Καθηγητής της Κλινικής των Νοσημάτων των Παίδων του Εθνικού Πανεπιστημίου.

Υπήρξε μέλος πολλών ξένων και ελληνικών επιστημονικών εταιρειών κι ανέπτυξε σημαντική κοινοφελή δράση. Άφησε ένα πλούσιο έργο :

Περί μεταδοτικότητος του εκθύματος, 1864

Τρισμός παρά νεογνώ, 1865

Σπασμός της γλωττίδος εις βρέφος, 1865

Περί δισχιδούς ράχεως βρέφους, 1865

Νεκροτομικά ευρήματα επί βρογχοπνευμονίας, 1865

Περίπτωσις ειλεού εις νήπιον, 1869

Αιμοραγία του κόλπου εις νεογνόν, 1869

Περί φλυκταινώδους εξανθήματος των νεογνών, 1869

Περίπτωσις πολυμαστίας γυναικός, 1870

Περί θεραπείας του σκληρού οιδήματος των νεογνών, 1870

Περί οστρακιάς, 1876

Η θνησιμότης των βρεφών εν Αθήναις, 1877

Θεραπεία ατροφίας, 1879

Περί προφυλάξεως από των μεταδοτικών νόσων, 1878

Μελέτη επί των κυριοτέρων αιτίων παρά τοις παισί, 1880

Η κυρία αιτία της μεγάλης θνησιμότητος των εκθέτων και τρόποι θεραπείας, 1881

Αποπληξία μηνίγγων εις παιδίον τεσσάρων μηνών, 1882

Σπανία περίπτωσις κακοήθους τεταρταίου πυρετού εν βρεφική ηλικία, 1884

Περί φθίσεως των βρογχικών αδένων, 1884

Περί χρονίου κατάρρου των των παίδων, 1885

Περί χρονίας διαρροίας των παίδων, 1886

Περί επιρροής της οδοντοφυΐας επί των νόσων της βρεφικής ηλικίας, 1892

Βιβλιογραφία

Πουρναρόπουλος Γ, Κ., Ζίννης Αναστάσιος, Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν «Ηλίου», τόμος Η, Έκδοσις της Εγκυκλοπαιδικής Επιθεωρήσεως «Ήλιος», Αθήναι, σσ. 739 - 740