ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ (1924 - 2003)
Ήταν κόρη του Γεωργίου Αναγνωστόπουλου με καταγωγή από το Πάπιγκο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και εργάστηκε ως αρχαιολόγος πρώτα στη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή κι έπειτα σε διάφορα μουσεία όπως του Ηρακλείου, της Ακροπόλεως, της Ελευσίνας. Απολύθηκε επί δικτατορίας και επανήλθε μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Έλαβε μέρος σε πολλές ανασκαφικές έρευνες και εργάστηκε ως υπεύθυνη ενάλιων αρχαιοτήτων στην έρευνα του πλοίου του 17ου αιώνα στο λιμάνι του Ηρακλείου Κρήτης. Έκανε μεγάλες προσπάθειες για τη σωτηρία των πολιτιστικών θησαυρών της Κύπρου μετά την τουρκική εισβολή στο νησί. Ειδικότερα ασχολήθηκε με τα ψηφιδωτά της εκκλησίας της Κανακαριάς. Εξέδωσε το λεύκωμα «Κύπρος, η λεηλασία ενός πολιτισμού». Έλαβε εγκωμιαστικά σχόλια από τον Αθηναϊκό τύπο και τιμήθηκε αρκετές φορές για το έργο της. Μάλιστα, αναγνωρίστηκε από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσο Παπαδόπουλο σε ειδική τελετή στην Παλαιά Βουλή.
Το ενδιαφέρον της για το Πάπιγκο ήταν διαρκές. Επί κυβερνήσεως Ράλλη πέτυχε την έγκιση κονδυλίων από τους αρμόδιους τότε υπουργούς Σουφλιά και Στρατήγη για την ανακατασκευή – αποπεράτωση τμήματος του δρόμου Αρίστης – Παπίγκου (Καγκέλια). Ανησυχούσε και για τη λειτουργία της Αναγνωστοπουλείου Σχολής στην Κόνιτσα, η οποία είχε ιδρυθεί σύμφωνα με τη διαθήκη του ευεργέτη Μιχαήλ Αναγνωστόπουλου.
Βιβλιογραφία
Σκούρτη Ελένη, Μαρία Αναγνωστοπούλου (1924-2003), Το Ζαγόρι μας 303 (2003) 7.