Πάπιγκο Μεγάλο - Οικία Λαζαρίδη
Ανώγειο: οντάς, μαντζάτο.
Μέσα σε ορθογώνια ζωγραφιστά πλαίσια απεικονίζονται παραστάσεις με νατουραλιστικό τρόπο. Πρόκειται για ένα σκύλο επάνω σε κασέλα με ανασηκωμένα τα μπροστινά πόδια, ένα ελάφι ή ζαρκάδι σε εξοχή και ένα τρένο σε αγροτικό τοπίο με οικισμό στο βάθος. Στο μαντζάτο οι περισσότερες διακοσμήσεις έχουν καταστραφεί. Σώζονται μόνο δύο συνθέσεις με εξοχικά τοπία.
Στον τοίχο του οντά πάνω από τη μεσάντρα έχει γραφτεί με πινέλο η χρονολογία: «1899».
Η οικία ανήκε στον Πανταζόπουλο, ο οποίος ήταν ταξιδεμένος στη Ρουμανία. Στη συνέχεια η οικία πέρασε στην κατοχή του ανιψιού του, Λαζαρίδη. Ο Λαζαρίδης και ο αδερφός του είχαν ταξιδέψει στις πόλεις της Βλαχίας Τούρνο Σεβερίν και Βουκουρέστι και ασχολούνταν με το εμπόριο. Στην αποδημία τους είχε συμβάλει ο θείος τους που τους πήρε μαζί του. Τα παλαιότερα χρόνια ήταν ζωγραφισμένοι και οι τοίχοι της κρεβάτας. Όταν διακοσμήθηκε η οικία, ο Πανταζόπουλος πρέπει να είχε πεθάνει. Την οικία επιχείρησε να ληστέψει ληστρική συμμορία, αλλά δεν κατάφερε να κάψει την κάρυνη εξώπορτα και έτσι έφυγε άπραγη. Η οικία διαθέτει και πολεμίστρα δίπλα στην εξώπορτα.
Στέφανος Τσιόδουλος, Η ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου, τέλη 18ου - αρχές 20ού αιώνα. Ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση, Ριζάριο Ίδρυμα, Αθήνα 2009