Μονοδένδρι - Οικία Στέα
Ανώγειο: οντάς.
Διάκοσμο φέρει η επιφάνεια του τοίχου επάνω από τη μεσάντρα. Στο κέντρο του τοίχου, μέσα στο τύμπανο τοξωτού υπέρθυρου αβαθούς τραπεζοειδούς κόγχης, αναπτύσσεται σύνθεση με παραθαλάσσια πόλη. Στο θαλάσσιο χώρο της σύνθεσης πλέουν ιστιοφόρα και κολυμπούν υπερμεγέθη ψάρια. Το εσωράχιο του τοξωτού υπέρθυρου γεμίζει από νεφελώδες στερέωμα με αστέρες. Αριστερά τοποθετείται το φεγγάρι και δεξιά ο ήλιος. Η παράσταση της πόλης στέφεται από ανοιχτό παραπέτασμα με κορδόνια. Εκατέρωθεν της κεντρικής σύνθεσης αναπτύσσονται φυτικά ροκοκό μοτίβα.
Εντοιχισμένη εγχάρακτη πλάκα στην πρόσοψη της οικίας φέρει την επιγραφή: «Ιω 1850 … / ΑΝΕΚΑΙΝΙΣΘΗ».
Ο Ιωάννης Στέας ήταν ελληνοδιδάσκαλος. Ο πατέρας του, που σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση ονομαζόταν Βασίλειος, πρέπει να είχε κτήματα στη Σερβία.
Οι υπόλοιποι τοίχοι του οντά είναι λευκοί και είναι άγνωστο αν έφεραν κατά το παρελθόν ζωγραφικό διάκοσμο. Γεγονός είναι ότι οι σημερινοί ιδιοκτήτες θυμούνται τους τοίχους πάντα λευκούς.
Η παράσταση της πόλης παραπέμπει κατευθείαν στην Κωνσταντινούπολη με το Βόσπορο, την Προποντίδα, τον Κεράτειο. Το τμήμα της πόλης στα αριστερά της σύνθεσης είναι τειχισμένο και φέρει στο εσωτερικό του δυσδιάκριτους μιναρέδες. Το οικιστικό σύνολο στα δεξιά απεικονίζει μάλλον το Σκούταρι. Στη σχηματοποιημένη απόδοση της Πόλης απουσιάζουν σημαντικά τοπογραφικά στοιχεία (π.χ. ο πύργος του Λέανδρου), που θα την προσδιόριζαν ασφαλέστερα.
Στέφανος Τσιόδουλος, Η ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου, τέλη 18ου - αρχές 20ού αιώνα. Ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση, Ριζάριο Ίδρυμα, Αθήνα 2009