Κουκούλι - Οικία Χατζηαναστάση (σήμερα Παπαβασιλείου)
Ανώγειο: ένα δωμάτιο.
Ο διάκοσμος αναπτύσσεται σε οριζόντιες ζώνες. Σώζονται τμήματα της ζωφόρου και της μεσαίας ζώνης. Η τελευταία έχει υποστεί επιζωγραφίσεις. Τα άνθινα μοτίβα της ζωφόρου έχουν στοιχεία ροκοκό. Στη μεσαία ζώνη διατάσσονται ορθογώνια διάχωρα που προκύπτουν από την παρεμβολή ζωγραφιστών γραμμικών κιονίσκων. Η ζωφόρος χωρίζεται από τη μεσαία ζώνη με ξύλινο περιμετρικό ράφι.
Εγχάρακτη χρονολογία σε πέτρα του εξωτερικού τοίχου της οικίας: «1836».
Η οικία ήταν ιδιοκτησία δύο αδελφών που έφεραν το επώνυμο Χατζηαναστάσης. Σύμφωνα με συμβόλαιο που φέρει ημερομηνία 20 Ιανουαρίου 1893 (πληροφορία Μιχάλη Παπαβασιλείου), η οικία πωλήθηκε από τη Χρυσή, θυγατέρα του Χρόνη Χρίστου Ράπτη και σύζυγο του Δημητρίου Ιωάννη Χατζηαναστασίου στον Βασίλειο Τσολέκα από το Βραδέτο, ο οποίος και την ανακατασκεύασε. Για παράδειγμα, μετέτρεψε τα ξύλινα κιπέγκια της κρεβάτας σε πέτρινη τοιχοποιία με σειρά παραθύρων. Μετά τρία χρόνια πέθανε ο Βασίλειος. Η κόρη του Βασιλείου Τσολέκα και της Αγγελικής, Όλγα (μία εκ των τεσσάρων θυγατέρων), παντρεύτηκε στους Κήπους και απέκτησε το επώνυμο Τζιμοπούλου. Όταν πέθανε ο σύζυγός της, επέστρεψε στο πατρικό της στο Κουκούλι. Η κόρη της Όλγας, Κλεονίκη, παντρεύτηκε το 1928 τον Νικόλαο Παπαβασιλείου από το Δίκορφο, ο οποίος ήρθε σώγαμπρος στο Κουκούλι. Έκτοτε η οικία είναι γνωστή ως οικία Παπαβασιλείου. Στο παρελθόν ήταν διακοσμημένα τουλάχιστον άλλα δύο δωμάτια του ανωγείου, το ένα εκ των οποίων ήταν οντάς.
Στέφανος Τσιόδουλος, Η ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου, τέλη 18ου - αρχές 20ού αιώνα. Ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση, Ριζάριο Ίδρυμα, Αθήνα 2009