Δίκορφο - Οικία Ιωάννη Κοντογιάννη (σήμερα Τερψιθέας και Ιωάννη Κοντογιάννη)
1ος όροφος: κρεβάτα, μαντζάτο, χειμωνιάτικο μαντζάτο˙ 2ος όροφος: κρεβάτα, καλοκαιρινός οντάς. Επίσης οι τοίχοι του κλιμακοστάσιου που οδηγεί από τον 1ο στο 2ο όροφο.
Νεοκλασικός διάκοσμος. 1ος όροφος: αναπτύσσεται σε δύο οριζόντιες ζώνες. Η κάτω ζώνη απομιμείται ορθομαρμάρωση. Η επάνω ζώνη φέρει σε μονοχρωματικό κάμπο βάζα με λουλούδια. 2ος όροφος: αναπτύσσεται σε δύο οριζόντιες ζώνες. Η κάτω ζώνη απομιμείται ορθομαρμάρωση. Στην επάνω απεικονίζονται καλάθι με άνθη, ερωτιδέας, δύο αστικά τοπία και ένα υπαίθριο. Σε τοίχο της κρεβάτας παριστάνεται η Ακρόπολη. Εκατέρωθέν της έχουν ζωγραφιστεί δύο κίονες που φτάνουν μέχρι την οροφή. Στον καλοκαιρινό οντά απεικονίζεται παραθαλάσσια πόλη καθώς και ένα υπαίθριο τοπίο με δέντρα. Η ξύλινη οροφή της κρεβάτας φέρει περιμετρικά μικρά τοπία, π.χ. ηφαίστειο που εκρήγνυται, θαλασσογραφίες με ιστιοφόρα και ατμοκίνητα καράβια, οικιστικό σύνολο με γεφύρι κ.λπ. Τα πατώματα του 2ου ορόφου φέρουν γεωμετρικό γραπτό διάκοσμο.
Πριν το 1900 ο Ιωάννης Κοντογιάννης, ιδιοκτήτης της οικίας, διατηρούσε μαζί με τα αδέλφια του, Γιώργο και Στασούλη, ζαχαροπλαστείο στο Πλοέστι της Ρουμανίας. Η οικία ήταν κάποτε ενωμένη με τη διπλανή οικία Γεωργίου Κοντογιάννη. Από τα τρία αδέλφια, ο Στασούλης πήγε ψυχοπαίδι στην οικογένεια Στάθη στο ίδιο χωριό και έτσι παραιτήθηκε από τα κληρονομικά του δικαιώματα. Τα άλλα δύο αδέλφια χώρισαν την πατρική τους οικία σε δύο τμήματα και προέκυψαν δύο ανεξάρτητες κατοικίες. Εντοιχισμένη πλάκα στην πρόσοψη της οικίας Γεωργίου Κοντογιάννη φέρει τη χρονολογία 1891.
Στέφανος Τσιόδουλος, Η ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου, τέλη 18ου - αρχές 20ού αιώνα. Ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση, Ριζάριο Ίδρυμα, Αθήνα 2009