ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Π. (1966 - )
Κατάγεται από την πλευρά του πατέρα του από τα Κάτω Σουδενά και γεννήθηκε στην Πρέβεζα, όπου φοίτησε στο Δημοτικό. Τελείωσε το Γυμνάσιο στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων και το Λύκειο στην ίδια πόλη. Πήρε πτυχίο του Νομικού Τμήματος της Νομικής Σχολής Αθηνών το 1988 και αμέσως γράφτηκε στο Θεολογικό Τμήμα της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Από το 1992 έως το 1995 φοίτησε στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης στο τμήμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης και διορίστηκε στην Περιφέρεια Ηπείρου ως τελειόφοιτος αυτής της Σχολής. Το 1999 πήρε πτυχίο Αρχαιολογίας από το Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και στο ίδιο τμήμα εκπόνησε τη διατριβή του με τίτλο: H εντοίχια θρησκευτική ζωγραφική του 16ου και 17ου αιώνα στο Δυτικό Ζαγόρι.
Διετέλεσε επικεφαλής ευρωπαϊκών προγραμμάτων, προϊστάμενος προσωπικού και διευθυντής Τοπικής Αυτοδιοίκησης Πρέβεζας στην Περιφέρεια Ηπείρου, επιστημονικός υπεύθυνος του Περιφερειακού Ινστιτούτου Επιμόρφωσης Ηπείρου και Έφορος Αρχαιοτήτων της 20ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων με έδρα τη Ζάκυνθο και της 22ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων με έδρα τη Ναύπακτο, όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα. Δίδαξε ως μέλος του προσωρινού εκπαιδευτικού προσωπικού στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και μιλά αγγλικά, ισπανικά και γαλλικά. Κατά τα έτη 1992 και 1993 συμμετείχε σε επιμορφωτικά προγράμματα και σεμινάρια στις Βρυξέλλες, στη Χάγη, στο Λουξεμβούργο και στο Μάαστριχτ.
Είναι μέλος της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και του Συλλόγου Αποφοίτων της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Συμμετείχε ως πρόεδρος ή μέλος σε επιτροπές και συμβούλια της Περιφέρειας Ηπείρου, καθώς και σε επιτροπές και συμβούλια του Υπουργείου Πολιτισμού. Έχει συμμετάσχει, επίσης, ως ομιλητής σε πάνω από 20 διεθνή και τοπικά επιστημονικά συνέδρια.
Έχει δημοσιεύσει αρκετές εργασίες αρχαιολογικού περιεχομένου, που άπτονται των ενδιαφερόντων του για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή τέχνη. Το 2009 εκδόθηκε από το Ριζάρειο Ίδρυμα η διατριβή του για τη ζωγραφική του 16ου και 17ου αιώνα στο Δυτικό Ζαγόρι, βιβλίο το οποίο βραβεύτηκε το 2010 από την Ακαδημία Αθηνών. Σημαντικές είναι οι έρευνές του για τη μεταβυζαντινή ζωγραφική του 16ου και 17ου αιώνα σε όλη την κεντρική και βόρεια Ελλάδα, όπως και η επισήμανση άγνωστων στην έρευνα και τη βιβλιογραφία τοιχογραφημένων συνόλων τόσο της βυζαντινής όσο και της μεταβυζαντινής εποχής. Συμμετέχει, τέλος, στην προετοιμασία του Ευρετηρίου Βυζαντινών Τοιχογραφιών Ιονίων Νήσων, που εκδίδει η Ακαδημία Αθηνών.
Από το έργο του αναφέρονται τα:
Πρώτες παρατηρήσεις στην εντοίχια θρησκευτική ζωγραφική του 17ου αιώνα στην περιοχή των Κατσανοχωρίων και των Τζουμέρκων, Δωδώνη 2007-2008.
Τοιχογραφημένα μνημεία και ζωγράφοι του 15ου και 16ου αιώνα στην Ήπειρο και τη Νότια Αλβανία, Δωδώνη 2007-2008.
Η κτητορική επιγραφή του ναού των Αγίων Αναργύρων στα Σέρβια Κοζάνης, Μακεδονικά 2009.
Η Θεοτόκος που κρατά το Άγιο Μανδήλιο στη σκηνή της Ανάληψης: Ένα «Μακεδονικό» θέμα στην τέχνη της Ηπείρου κατά τον 16ο και 17ο αιώνα, Ηπειρωτικά Χρονικά 2009.
Η εντοίχια ζωγραφική του 16ου και 17ου αιώνα στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή της Πρέβεζας, Πρέβεζα 2010.
Οι φάσεις διακόσμησης και οι ζωγράφοι του ναού της Κοίμησης Θεοτόκου στον Ελαφότοπο. Νεότερες παρατηρήσεις, Ηπειρωτικό Ημερολόγιο 2010.
Ένα άγνωστο συνεργείο ζωγράφων των αρχών του 16ου αιώνα στην Ήπειρο, Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας 2011.
New Evidence Concerning the Presence of the Workshop of Theban Painters in the Zagori Region (Epirus) in the 16th Century, Sofia 2011.
The Work of the Painter Ioannis Skoutaris from Grammosta, Kastoria in Epirus and Southern Albania (1645-1672/73), Zbornik Matice srpske za likovne umetnosti 2012.
Βυζαντινές και Μεταβυζαντινές τοιχογραφίες στη Ζάκυνθο (12ος - 17ος αι.), Ζάκυνθος 2012.
Τοιχογραφημένα μνημεία και ζωγράφοι του 16ου αιώνα στη Θεσσαλία, Βόλος 2013.
Το ασκηταριό των Αγιών στην περιοχή Δελβινακίου Ιωαννίνων. Πρώτες παρατηρήσεις σε ένα άγνωστο βυζαντινό σύνολο, Τιμητικός τόμος στον ακαδημαϊκό Π. Βοκοτόπουλο.