Διαδρομή Δόλιανη - Μονή Βουτσάς

 

 

Μήκος διαδρομής: 3,8 χιλιόμετρα

Χρόνος: 1 ώρα και 20 λεπτά

Μέγιστο ύψος:  907 μ.

Ελάχιστο ύψος: 665 μ.

Τύπος εδάφους: Μονοπάτι, χωματόδρομος

Σηματοδότηση: Κατά διαστήματα (με πασσάλους και ενημερωτική  πινακίδα στην αρχή του μονοπατιού).

 

 

 

Η διαδρομή κινείται πάνω στο παλιό μονοπάτι με το οποίο επικοινωνούσε η Δόλιανη με την Μονή Βουτσάς καθώς και με τα χωριά Τρίστενο και Γρεβενίτι. Είναι όμορφη, μικρής δυσκολίας  και περνάει από το εντυπωσιακό πέτρινο γεφύρι της Κούρτιας στον Βάρδα ποταμό. Η μεγαλύτερη δυσκολία που θα συναντήσει κανείς είναι η διάσχιση του ρέματος Ζορίκα, λίγο πριν την Μονή Βουτσάς γιατί το ρέμα αυτό έχει πολλά νερά, ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες. 

Από την πλατεία της Δόλιανης, ακολουθούμε τον αυτοκινητόδρομο προς Γιάννενα και σε 400 μέτρα φτάνουμε στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία με το χαρακτηριστικό πολύγωνο καμπαναριό. Μπροστά από την εκκλησία υπάρχει μεγάλη ενημερωτική πινακίδα με τον χάρτη του μονοπατιού και πληροφορίες για την περιοχή.  Από το σημείο αυτό ακολουθούμε τον χωματόδρομο δίπλα από την εκκλησία,  προσπερνάμε κάποιες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και συνεχίζουμε σε ένα κατηφορικό μονοπάτι πάνω στην ράχη. Το μονοπάτι φεύγει δεξιά στην πλαγιά και, αφού μπει μέσα στο δάσος, φτάνει σε ένα ξέφωτο. Στο χαμηλότερο σημείο του ξέφωτου, ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι που μας οδηγεί χαμηλά στο ρέμα, όπου το μικρό πέτρινο γεφύρι "Πάτι" μας βοηθάει να περάσουμε απέναντι. Εδώ το τοπίο αλλάζει όψη, οι πλαγιές παρουσιάζουν έντονη διάβρωση και γι αυτό, το μονοπάτι σε πολλά σημεία δεν είναι ευδιάκριτο.

Συνεχίζοντας,  διασχίζουμε την απότομη πλαγιά, προσπερνάμε ένα μικρό ρέμα και βγαίνουμε σε ένα πλάτωμα.  Ακολουθώντας το άνοιγμα ανάμεσα στη βλάστηση, διασχίζουμε τις πτυχώσεις της πλαγιάς με αρκετά απότομα σημεία, περνάμε ένα μικρό ρέμα δίπλα σε πεύκα και μπαίνουμε σε δάσος με πουρνάρια. Το μονοπάτι γίνεται πάλι ευδιάκριτο και συνεχίζει την πορεία του με ήπια ανηφορική κλίση. Στην διασταύρωση που συναντάμε, ακολουθούμε τον αριστερό κλάδο και γρήγορα βγαίνουμε σε δασωμένη χαρακτηριστική ράχη όπου στρίβουμε αριστερά και αρχίζουμε να κατηφορίζουμε την πλαγιά, μέσα στο δάσος της Κούρτιας. Η πυκνή βλάστηση κρύβει σε πολλά σημεία το μονοπάτι και θα πρέπει να ακολουθούμε τα ταμπελάκια της σηματοδότησης για να επιβεβαιώνουμε την σωστή πορεία μας.

Το μονοπάτι, αφού κατηφορίσει με μικρά ζικ-ζακ, κάνει μία δεξιά στροφή και διασχίζει την ομαλή πλαγιά ακολουθώντας το αυλάκι που έχει σχηματιστεί από τα νερά της βροχής. Το σημείο αυτό είναι από τα ομορφότερα της πορείας μας , με τις βελανιδιές και τις οστριές να σχηματίζουν ένα πυκνό και σκοτεινό δάσος, με μια απόκοσμη αίσθηση. Προχωρώντας φτάνουμε σε μια ράχη. Το μονοπάτι κατηφορίζει την απότομη πλαγιά και καταλήγει τελικά στο μεγάλο πέτρινο γεφύρι της Κούρτιας, στον ποταμό Βάρδα.

Περνάμε στην απέναντι πλευρά και συνεχίζουμε στο ανοικτό πεδίο για να φτάσουμε μπροστά στο ρέμα Ζορίκα. Εδώ δεν υπάρχει κάποιο εύκολο πέρασμα και ίσως χρειαστεί να περάσουμε μέσα απ' το νερό, αν θέλουμε να συνεχίσουμε για το μοναστήρι.

Αφού καταφέρουμε να περάσουμε απέναντι, ακολουθούμε τον στενό χωματόδρομο που σε 1 χιλιόμετρο μας οδηγεί στο ιστορικό μοναστήρι  της Βουτσάς.