ΣΚΟΥΡΤΗ ΕΛΕΝΗ (1951 - )

Γεννήθηκε στο Μικρό Πάπιγκο. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο τμήμα Μέσων και Νεωτέρων σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ζει στην Αθήνα όπου εργάζεται ως Φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει δημοσιεύσει μαζί με τους Εμμ. Παπαμιχαήλ και Ιωάν. Παπαϊωάννου το βιβλίο «Μ. Αναγνωστόπουλος. 46 ανέκδοτες επιστολές» καθώς και το «Πάπιγκο : της μνήμης & της πέτρας». Αρθρογραφεί στο περιοδικό «Το Ζαγόρι μας», όπου δημοσιεύει και ποιητικά της κείμενα όπως τα ακόλουθα :

Επιστροφή

Οι φοβερές περόνες του πόθου μου για επιστροφή

θα γίνουν στήριγμα και θα κρεμούν το σώμα μου.

Έτσι ελεύθερο το πνεύμα μου

θα ανεβαίνει ψηλά

Σε σκάλες ερειπωμένες πέτρινων σπιτιών.

Σε σοκάκια που κλαίνε σιωπηλά.

Φωνές ανθρώπων πεθαμένων.

Σε καπνοδόχους που καίει καπνός άλλης εποχής.

Σε ρωγμές σκαλιστών ταβανιών.

Προέλευση

Εγώ έρχομαι από τους Δωριείς

Από το γένος των Πελασγών και των Τυμφαίων.

Από τη δυσχείμωνη, πέρα, Δωδώνη.

Προστάτη μου έχω το Δία

Φωτοστέφανο γιαννιώτικα μπακίρια κι ασημικά.

Οι ήχοι μου είναι ρυθμοί, στα τρία

Μοιρολόγια, τραγούδια πολυφωνικά

και κλαρίνα των Χαλκιάδων.

Έρχομαι απ' την Ήπειρο, απ' τον τόπο πίσω απ' το βουνό.

Γι’ αυτό δεν ζητάω πολλά,

Δεν ζητάω τίποτα.

Αυτό μονάχα: να μ' αφήσεις να σου δώσω.

Ό,τι μάζεψα με αγάπη απ' τις πέτρες μου.

Ομορφιές που το φως μου τις πνίγει.

Χαρές και χάρες της ψυχής μου.

Να μ' αφήσεις να σου τα δώσω απλόχερα.

Χωρίς αντάλλαγμα κανένα.

Βιβλιογραφία

Σκούρτη Ελένη, Πάπιγκο : της μνήμης & της πέτρας, Ιωάννινα, Έκδ. Εφορία Καλλινείων Σχολείων Παπίγκου, Κληροδότημα Μιχαήλ Αναγνοστοπούλου, 2007

Σκούρτη Ελένη, Επιστροφή, Το Ζαγόρι μας, 268 (2000) 9