Βρυσοχώρι
Τα σύνορά του καθιερώθηκαν με σουλτανικό φιρμάνι το 1798. Ο Λαμπρίδης γράφει (Ζαγοριακά 1889, εισαγωγή) ότι οι πρώτοι κάτοικοι της Λεσινίτσας ήταν Αλβανόβλαχοι, "Μποϊάνοι αποκαλούμενοι. Ήσαν δε άγριοι και έζων εις τρώγλας. Προσεχώρησαν όμως κατόπιν και οι εκ Χασίων και Οσδίνης της Παραμυθίας”. Εδώ έγινε το 1940 η πρώτη μάχη της Πίνδου, όπου διαλύθηκε η ιταλική μεραρχία Τζούλια. Βιβλιογραφία: Ν. Εξάρχου, Το Βρυσοχώρι, 1975
βλ. Μακρής Ε., Τα Ζαγοροχώρια, Ιωάννινα 1996
επίσης Βλ. βιβλιογραφία για το Ζαγόρι
Πολλά νερά και πλούσιοι κήποι. Καλά βοσκοτόπια και παραγωγικά δάση. Από αυτό το σημείο αρχίζει ο εθνικός δρυμός Βίκου-Αώου
Τέσσερις εκκλησίες: Άγιος Χαράλαμπος (1819), Άγιος Αθανάσιος (πρώτη κτίση τον 8ο αιώνα), Κάτω Παναγιά, όπου μίλησε ο Πατροκοσμάς το 1778, και ο Άγιος Δημήτριος. Μπροστά στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας (πρώτη κτίση το 1667), στην τοποθεσία Γκρόνιτσα, είναι το αρχαιότερο ασκηταριό του χωριού. Σε μια σπηλιά, στο δρόμο που πάει για το Αβάλο, είναι ένα άλλο ασκηταριό, που ονομάζεται “Βουλτσιούτουρου" από το όνομα της τοποθεσίας. Ψηλά στον Αβάλο προς τη Γκαμήλα είναι και η "Σπηλιά του Νταβέλη", όπου είχε τα λημέρια του ο θρυλικός Νταβέλης
1940: 339
1951: 205
1961: 215
1971: 83
1981: 152
1991: 94
2001: 109
2011: 90
Το τοπικό πανηγύρι διοργανώνεται κάθε χρόνο την ημέρα εορτασμού της Αγίας Παρασκευής στις 26 Ιουλίου. Τα τελευταία χρόνια διοργανώνεται και η γιορτή πίτας κατά το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου.